Ketyapman... Notanish va koʻz koʻrmagan yoʻllar orqali. Ha, ketyapman, nima farqi bor muhimi ketyapman-ku. Sharq. Ana tanish yoʻlga chiqdik. Mashina tezlashdi. Yoʻl boʻsh, tirbandlik yoʻq. Yoqimli, goʻyo oʻqishdan uyga qaytayotgandek yoki aksincha, hashardan uyga qaytayotgandek. 115ni hali koʻrmadim. Koʻprikdan oʻtdik. Seleksiya. Ana 115 va oʻsha koʻp oʻquvchilar tushib qoladigan bekat! Oʻquvchilar yoʻq, chunki yakshanba. Adam bilan chiqadigan yoʻlimiz va oldidagi tandir. Tekshirish kelganda tagi bilan olib tashlashgandi uni. Oz qoldi. Oʻnqoʻrgʻon yoʻli. Iffat. Burilish. Quyosh nurlarini sochmoqda. Ana "Pajarka", marshrutkada shu yerda tushardim. Koʻprigim, qachonlardir qoʻrqqan.
Koʻpchilik sezmaydigan burilish va mahalla. Keldik, biz keldik...