Hech narsa taskin bermay qo’yadi.
Na qisqa videolar, na qo’shiq, na kino, na kitob. Hech nima qilmasdan o’tirging keladi, hech nima demasdan, chunchaki o’tirasan. O’zing o’zinga qarshi. Lekin bu holatda ichingni yeb bitirasan kishi. Gaplashmoqchi bo’lganlaring sendan xafa gaplashishni xoxlashmaydi. Eng yaqinim deganlaring eng uzoqda bo’lib qolishadi. Ammo seni maqsadlaring borligi esingdami? Orqangda Ota-Onang seni duo qilib, senga ishonib, oxirgi umidlari sen ekaningni senga aytishganichi? Sen asosiy maqsadingdan chalg’ib ketding. Oldinga katta-katta maqsadlar qilganding. Ushalmas orzular qilganding. Qani?