— Собиқ синфдошим эди, шуни билгани чақирдингизми? Оддий синфдошим эди.
— Синфдошинг бўладими? Ит бўладими нимага квартирасигача бординг? Қўллари мушт тугилиб овозини кўтариб гапирди.
— Овозингизни кўтарманг, менга. Унаштирилди дегани хоҳлаганича гапиради дегани эмас. Квартирага уни ёнига бормадим, Севинчни олиб келиш учун бордим!
— Нимага уни олиб келасан, сендан бошқа олиб келадиган йўқмиди. Овлоқ жойдаги уйигача боргансан-а? Нафосат нима қилганинг бу?
— Нима қилибман? Нима бирор айб иш қилибманми? Бу, қишда бўлиб ўтиб кетган воқеа эслашдан нима фойда. Севинч қариндошим. У бирор ишкал чиқазса бутун оиламизга доғ тушади.
— Менга қара асабий кўзини узмай гапирди — Кўчага чиқмайсан! Мендан сўраб чиқасан чиқар жойингга. Анов аҳмоқнинг уйига борганингда бирор нарса қилганда нима қилардинг? Яна овози баландлашди.
— Нима? Ҳеэ менга қаранг. Розилик берди, яхши кўраркан деб мени нима қилмоқчисиз. Бориб бу бақириқ-чақириқларингизни Шаҳлога қилинг, тушундингизми? Менга овозингизни кўтариб бақирманг. Нима мен ҳозир сиздан кечиринг уйига борганим учун дейишимни кутдингизми? Айб иш қилдимми? Ёки бирор иш қилибманми ўша билан менга бақирасиз. Рашкни ҳам чегараси бор.
— Ман айтдим, сан қиласан. Унаштирилдик, буйруқ беришга ҳаққим бор.
— Ҳеч қачон! Қачон никоҳингизга оласиз, ана ундан кейин мен хўжайинчилик қиласиз. Унаштирувни ҳозироқ қайтаришим мумкин!
— Ҳеч қачонмас. Ман айтдим мандан рухсат сўраб чиқасан. Унаштирув эса қайтарилмайди! Шаҳриёр кўзидан олов ёниб Нафосатга қаради.
— Ҳеч қачон! Сиз хўжайинмассиз. Турмушга чиққунимча адамдан бошқа ҳеч кимдан рухсат сўраб кўчага чиқмайман мана олинг узугингизни керакмас Нафосат қўлидаги узукни чиқазиб Шаҳриёр томон отди. Менга ишонмадингиз ишонч бўлмаган жойда эса муҳаббат бўлмайди!
Машина эшигини очиб — Бу муомалангизни менга қилманг. Айбим йўқ экан, ҳеч қачон сизни ёнингизда бўйин эгмайман, ҳаққингиз йўқ буйруқ беришга. Бақиришга ҳам ҳаққингиз йўқ. Кўзимга кўринманг. Сссиизз ссеввммасс эканнсиизз, балки рросттдан ҳам Шаҳло айтгандек уни унутиш учун мен билан муносабат ўрнатгандирсиз. Севганингизда ҳҳоззирр шу масалани ҳам яхшиликча ҳал қилган бўлардингиз, сиз севмайсиз...
Сўнгги жумлаларни айтаркан кўзларида ёш мавжланди. Эшик тақ этиб ёпилди.
Кўз ёшларини тез-тез артганча — Ҳеч қачон бир йигит учун йиғламайсан, у бўлмаса бошқаси -деди яна кўзига ёш қуйилиб келиб... йўлда кетар чоғида йигитни ҳамма жойдан блокка солди... керакмас, ҳеч нимаси керакмас... ишонмаса менга тўйни ҳам кераги йўқ! Нафосат базўр ўзини босиб уйига етиб келди... кечаги муаммолар камлик қилгандек энди буниси...
— Уф-ф-ф-ф, аразлаб юрсанг юравер хоҳлаганингча Шаҳриёр ҳам жаҳл билан машинасини буриб маҳалладан чиқиб кетди...
#ҚАЛБИМ_ҲАСРАТИ
Муаллиф: #Н_Шуҳратовна
92-қисм
Уйига боргач Нафосатнинг гапларини ўйларкан — Шаҳло -дедими? Шаҳло қаёқдан келди хаёлига нима деди Шаҳлони унутиш учун мен билан муносабат ўрнатдингиз дедими? Қаёқдан келди бу гаплар унга, ёки Шаҳло бирор нарса дедимикин ётган жойидан сапчиб турди. — Аниқ шу бир нима деган Нафосатнинг сўнгги гапларини айтаётганда кўзида мавжланган ёшни кўз олдига келтириб юраги ғашланди — Ростдан ҳам унаштирувни бузса-я, ё унақа қилолмайди. Уйига келиб бироз тинчлангач ҳамма нарсани ўйлаб чиқди ва ўзининг хато қилганлигига амин бўлди... — Яхшилаб сўра олдин, худди Нафосатни билмайдигандек нимага квартирасигача бординг дебман-а уф-ф узук ҳам менда деди нозиккина жиловланиб турган узукни қўлига олиб, намунча кичкина бу мени энг кичик бармоғимга ҳам тўғри келмасакан-у. Эй ўйлаб ўтирган нарсамни қара тезроқ телефон қилиш керак. Блоклагандир ҳамма жойдан. Учрашиш керак, телефонда иш битмайди. — У қайсар энди қачон кўчага чиқади-ю, қачон учрашаман, адасигаям ваъда бергандим бошқа безовта қилмайман деб нима деб баҳона қилиб чиқаман... ойимдан ёрдам сўрашим керак... бу қиз билан гаплашмасам бўлмайди Шаҳло нима деганини билишим керак. Яна жойига ётиб нима деди буйруқ бермайсиз дедими қайсар қайсар шунақаям қайсар бўладими қиз дегани. Қайсарликми бу ёки ғурур? Эй нима бўлсаям манга фарқи йўқ.
— Синфдошинг бўладими? Ит бўладими нимага квартирасигача бординг? Қўллари мушт тугилиб овозини кўтариб гапирди.
— Овозингизни кўтарманг, менга. Унаштирилди дегани хоҳлаганича гапиради дегани эмас. Квартирага уни ёнига бормадим, Севинчни олиб келиш учун бордим!
— Нимага уни олиб келасан, сендан бошқа олиб келадиган йўқмиди. Овлоқ жойдаги уйигача боргансан-а? Нафосат нима қилганинг бу?
— Нима қилибман? Нима бирор айб иш қилибманми? Бу, қишда бўлиб ўтиб кетган воқеа эслашдан нима фойда. Севинч қариндошим. У бирор ишкал чиқазса бутун оиламизга доғ тушади.
— Менга қара асабий кўзини узмай гапирди — Кўчага чиқмайсан! Мендан сўраб чиқасан чиқар жойингга. Анов аҳмоқнинг уйига борганингда бирор нарса қилганда нима қилардинг? Яна овози баландлашди.
— Нима? Ҳеэ менга қаранг. Розилик берди, яхши кўраркан деб мени нима қилмоқчисиз. Бориб бу бақириқ-чақириқларингизни Шаҳлога қилинг, тушундингизми? Менга овозингизни кўтариб бақирманг. Нима мен ҳозир сиздан кечиринг уйига борганим учун дейишимни кутдингизми? Айб иш қилдимми? Ёки бирор иш қилибманми ўша билан менга бақирасиз. Рашкни ҳам чегараси бор.
— Ман айтдим, сан қиласан. Унаштирилдик, буйруқ беришга ҳаққим бор.
— Ҳеч қачон! Қачон никоҳингизга оласиз, ана ундан кейин мен хўжайинчилик қиласиз. Унаштирувни ҳозироқ қайтаришим мумкин!
— Ҳеч қачонмас. Ман айтдим мандан рухсат сўраб чиқасан. Унаштирув эса қайтарилмайди! Шаҳриёр кўзидан олов ёниб Нафосатга қаради.
— Ҳеч қачон! Сиз хўжайинмассиз. Турмушга чиққунимча адамдан бошқа ҳеч кимдан рухсат сўраб кўчага чиқмайман мана олинг узугингизни керакмас Нафосат қўлидаги узукни чиқазиб Шаҳриёр томон отди. Менга ишонмадингиз ишонч бўлмаган жойда эса муҳаббат бўлмайди!
Машина эшигини очиб — Бу муомалангизни менга қилманг. Айбим йўқ экан, ҳеч қачон сизни ёнингизда бўйин эгмайман, ҳаққингиз йўқ буйруқ беришга. Бақиришга ҳам ҳаққингиз йўқ. Кўзимга кўринманг. Сссиизз ссеввммасс эканнсиизз, балки рросттдан ҳам Шаҳло айтгандек уни унутиш учун мен билан муносабат ўрнатгандирсиз. Севганингизда ҳҳоззирр шу масалани ҳам яхшиликча ҳал қилган бўлардингиз, сиз севмайсиз...
Сўнгги жумлаларни айтаркан кўзларида ёш мавжланди. Эшик тақ этиб ёпилди.
Кўз ёшларини тез-тез артганча — Ҳеч қачон бир йигит учун йиғламайсан, у бўлмаса бошқаси -деди яна кўзига ёш қуйилиб келиб... йўлда кетар чоғида йигитни ҳамма жойдан блокка солди... керакмас, ҳеч нимаси керакмас... ишонмаса менга тўйни ҳам кераги йўқ! Нафосат базўр ўзини босиб уйига етиб келди... кечаги муаммолар камлик қилгандек энди буниси...
— Уф-ф-ф-ф, аразлаб юрсанг юравер хоҳлаганингча Шаҳриёр ҳам жаҳл билан машинасини буриб маҳалладан чиқиб кетди...
#ҚАЛБИМ_ҲАСРАТИ
Муаллиф: #Н_Шуҳратовна
92-қисм
Уйига боргач Нафосатнинг гапларини ўйларкан — Шаҳло -дедими? Шаҳло қаёқдан келди хаёлига нима деди Шаҳлони унутиш учун мен билан муносабат ўрнатдингиз дедими? Қаёқдан келди бу гаплар унга, ёки Шаҳло бирор нарса дедимикин ётган жойидан сапчиб турди. — Аниқ шу бир нима деган Нафосатнинг сўнгги гапларини айтаётганда кўзида мавжланган ёшни кўз олдига келтириб юраги ғашланди — Ростдан ҳам унаштирувни бузса-я, ё унақа қилолмайди. Уйига келиб бироз тинчлангач ҳамма нарсани ўйлаб чиқди ва ўзининг хато қилганлигига амин бўлди... — Яхшилаб сўра олдин, худди Нафосатни билмайдигандек нимага квартирасигача бординг дебман-а уф-ф узук ҳам менда деди нозиккина жиловланиб турган узукни қўлига олиб, намунча кичкина бу мени энг кичик бармоғимга ҳам тўғри келмасакан-у. Эй ўйлаб ўтирган нарсамни қара тезроқ телефон қилиш керак. Блоклагандир ҳамма жойдан. Учрашиш керак, телефонда иш битмайди. — У қайсар энди қачон кўчага чиқади-ю, қачон учрашаман, адасигаям ваъда бергандим бошқа безовта қилмайман деб нима деб баҳона қилиб чиқаман... ойимдан ёрдам сўрашим керак... бу қиз билан гаплашмасам бўлмайди Шаҳло нима деганини билишим керак. Яна жойига ётиб нима деди буйруқ бермайсиз дедими қайсар қайсар шунақаям қайсар бўладими қиз дегани. Қайсарликми бу ёки ғурур? Эй нима бўлсаям манга фарқи йўқ.