Har doim ham «ko‘rish = anglash» emas
Hozir haftalik plan/fakt uchrashuvidan chiqdim. Bitta loyihamizda muammo bor, oxirgi haftalarda sotuv bo‘yicha ko‘rsatkichlar pasaydi. Sabablarini tahlil qilsak muammo sotuvda ekanligi raqamlarda yaqqol ko‘rinib turibdi.
3 oycha oldin sotuv bo‘limiga yangi KPI tizimi qo‘yilayotgan paytda bu ish yaxshilikka olib kelmasligini biznesga yetkazgan edik. Aytganimizdek bo‘ldi)))
Sotuv bo‘limini boshqarishning asosiy quroli bu KPI va motivatsion tizim. Agar uni buzib qo‘ysangiz sotuv bo‘yicha rejalaringiz o‘sha kunning o‘zida buziladi) Mana 2 oydan beri shu o‘zgarisglar mevasini yeyishda davom etyapmiz – sotuv menejerlarining shashti past, rejalar bajarilishi 2 barobarga tushgan.
Lekin shunda ham biznes muammoni ko‘rmagandek yechimni boshqa joydan qidirgisi kelyapti, go‘yoki muammo menejerlarda motivatsiya yo‘qligi emas, balki marketing yomon/sust ishlayotgani))) o‘sha gap – ko‘rish ≠ anglash)
Hamma joyda shunday, qaysidir biznes egasi oldiga borib muammo shunda, sen ko‘rmayapsan deysiz, aslida odam bu muammo borligini biladi, lekin buni tan olib uni to‘g‘rilagisi kelmaydi. Ko‘pincha buni ortida biznes uchun og‘riqli bo‘lgan sabablar bo‘ladi – ko‘proq chiqim, kim bilandir kompromissga kelish va h.k. Buning o‘rniga muammo boshqa joyda bo‘lishi kerak degan fikr bilan yangi yechimlar qidiriladi.
Taklif berib xizmatingizni sotasiz, trafik kelishni boshlaydi, lekin sotuv oshmaydi. Tahlil qilib biznes egasiga aytasiz: «Sotuv oshmadi, sababi senda muammo bor - sotuv bo‘limi yaxshi ishlamaydi, CRM yo‘q, produkt talabga javob bermaydi va h.k.»
Bu muammolarning aksariyatini biznes egasi biladi. Lekin ularni tan olib hal qilish uchun resurs ajratishga har doim ham tayyor bo‘lmaydi. Buning o‘rniga yangi SMM jamoa, yangi targetolog, yangi agentlik qidiradi. Mas’uliyatni boshqalarga tashlash osonroq
Hozir haftalik plan/fakt uchrashuvidan chiqdim. Bitta loyihamizda muammo bor, oxirgi haftalarda sotuv bo‘yicha ko‘rsatkichlar pasaydi. Sabablarini tahlil qilsak muammo sotuvda ekanligi raqamlarda yaqqol ko‘rinib turibdi.
3 oycha oldin sotuv bo‘limiga yangi KPI tizimi qo‘yilayotgan paytda bu ish yaxshilikka olib kelmasligini biznesga yetkazgan edik. Aytganimizdek bo‘ldi)))
Sotuv bo‘limini boshqarishning asosiy quroli bu KPI va motivatsion tizim. Agar uni buzib qo‘ysangiz sotuv bo‘yicha rejalaringiz o‘sha kunning o‘zida buziladi) Mana 2 oydan beri shu o‘zgarisglar mevasini yeyishda davom etyapmiz – sotuv menejerlarining shashti past, rejalar bajarilishi 2 barobarga tushgan.
Lekin shunda ham biznes muammoni ko‘rmagandek yechimni boshqa joydan qidirgisi kelyapti, go‘yoki muammo menejerlarda motivatsiya yo‘qligi emas, balki marketing yomon/sust ishlayotgani))) o‘sha gap – ko‘rish ≠ anglash)
Hamma joyda shunday, qaysidir biznes egasi oldiga borib muammo shunda, sen ko‘rmayapsan deysiz, aslida odam bu muammo borligini biladi, lekin buni tan olib uni to‘g‘rilagisi kelmaydi. Ko‘pincha buni ortida biznes uchun og‘riqli bo‘lgan sabablar bo‘ladi – ko‘proq chiqim, kim bilandir kompromissga kelish va h.k. Buning o‘rniga muammo boshqa joyda bo‘lishi kerak degan fikr bilan yangi yechimlar qidiriladi.
Taklif berib xizmatingizni sotasiz, trafik kelishni boshlaydi, lekin sotuv oshmaydi. Tahlil qilib biznes egasiga aytasiz: «Sotuv oshmadi, sababi senda muammo bor - sotuv bo‘limi yaxshi ishlamaydi, CRM yo‘q, produkt talabga javob bermaydi va h.k.»
Bu muammolarning aksariyatini biznes egasi biladi. Lekin ularni tan olib hal qilish uchun resurs ajratishga har doim ham tayyor bo‘lmaydi. Buning o‘rniga yangi SMM jamoa, yangi targetolog, yangi agentlik qidiradi. Mas’uliyatni boshqalarga tashlash osonroq