Salkam sinchi

09.02.2025

Ikki xislatim bor: yozgan narsamni eʼlon qilmasam boʻlmaydi va quvonchimni boshqalar bilan boʻlishsam koʻproq xursand boʻlaman. Quyidagi mashqni bir necha yil oldin qaysidir dugonam unashtirilganda yozgandim lekin hali joylamagandim. Shu bugun joylash nasib qilgan ekan.

★★★

Oy onamga sir aytgan –
bir kechada fosh boʻldim.
Nurab ketgan palaxmonga
nurdekkina tosh boʻldim.

Mening koʻnglim eskirgan,
har yamogʻi anʼana.
Udum deya tekshirib
tikib qoʻyardi onam.

Osmonda qolar nigoh
yetmagay uchgan bilan.
Ortimdan baxtli qishloq
aytar qadimiy oʻlan.

Koʻnglim, yasha iymanib
qiz bolaning koʻnglisan
Mayli! Kutgan kunlarim
singan nonga arzisin.

Navoiyni biladimi deb soʻrash shartmas😁

@kumush_odina

Bir yil boʻlibdi. Kimni esida?

Ishon, lekin tekshirib koʻr.

Rus maqoli
@kumush_odina

#soon

Maqsadingizni oʻzingizda saqlang

Bugun qoralama kanallarimdan birida yuqoridagi gapni oʻqib qoldim. Men qayerdandir olib, kanalimga saqlab qoʻygan matnda shunday qism bor ekan:

“Maqsad baham koʻrilsa, oʻsha maqsadingizga erishish yoʻlida koʻp mehnat qilishingiz uchun motivatsiya kamroq boʻladi. Shunday qilib, agar siz oyiga ikkita kitob oʻqishni istasangiz, bu maqsadni oʻzingizda saqlang”.

Men buni boshimdan oʻtkazganman, hozir ham oʻtkazyapman. Doim kimgadir aytgan gapimdan koʻra, aytmaganlarim koʻproq amalga oshgan. Aniqrogʻi odamlar mening qaysi maqsadlarim amalga oshganini bilmaydi, lekin qaysisi amalga oshmaganini aniq biladi, koʻradi. Shuning uchun hech kimga hech narsa demay harakat qilgan maʼqul, degan xulosaga keldim mana shu oyda.

@kumush_odina

Kimdir sizni deb oʻqiy olsin va odamlarga ishonib yashasin.

"Mana, men Lermontov yoshiga yetdim,
Bir shoir yoshini yashadim chindan".
Qancha qog‘ozlarni boshiga yetdim
Va lekin Lermontov chiqmadi mendan.

Do‘stlarim, ortiqcha kamtarlik Nega,
Kelajak o‘n yilni ko‘rdim oldindan.
Vaqt kelar, yetarman Pushkin yoshiga,
O‘shanda... Pushkin ham chiqmaydi mendan.

1961 yil
Erkin Vohidov

@kumush_odina

#kundalik

Ishda, oʻqishda koʻp narsalar xayolga keladi. Dunyoni teskari qilgudek narsalar yozmoqchi boʻlasan. Katta-katta maqsadlar haqida hammaga lof urasan. Hammani havasini keltiradigan niyatlar qilasan. Oʻzingni faqat soʻzga tegishli, soʻzning eng fidoyisi, xuddiki butun umringni soʻzga bagʻishlaydigandek oʻylar boshingdan oʻtadi. Kechqurun esa ulkan rejalar qorishib ketgan miyang reels tomosha qilish bilan oʻz faoliyatini yakunlaydi.

@kumush_odina

Baxtiyorman degan birgina
soʻzni,
Aytish uchun kerak qancha
kuch, chidam.
Garchi baxt soʻzlarning eng
yoqimligi,
Garchi tursa hamki tilning
uchida...

© Shavkat Rahmon

@kumush_odina

Nazarimda, bahor kelsa hammasi yaxshi boʻladigandek...

@kumush_odina

Meni kutgil va men qaytarman,
Faqat kutgil, juda intizor,
Kutgil, yomgʻir zeriktirganda,
Meni kutgil yoqqanida qor...


© Konstantin Simonov

@kumush_odina

Gʻalati eshitilsa-da, men “Muvozanat”ni shu hafta oʻqib tugatdim. Yaʼni avval “Toʻrtkoʻcha”ni oʻqib, keyin “Muvozanat”ni oʻqidim. Lekin menga “Toʻrtkoʻcha” koʻproq yoqdi. Balki gap yaqinlikdadir. Har qalay “Toʻrtkoʻcha”dagi muammolar bilan shaxsan oʻzim yuzlashganman. Eng oddiy misoli Zulfiyachilar haqidagi joy. Hammamizga tanishku bu masala.
Ikkala asar ham badiiy jihatdan, ham muammo koʻlami bilan juda ahamiyatli. Meni hayron qoldirgani yozuvchining oʻz hayotiga xolis qaray olishi boʻldi. Sotsializm va biografik metodlar bilan asarlarni zoʻr tahlil qilsa boʻladi. Qilsam, joylayman tugal fikrlarimni.

Kim qaysini oʻqigan? Kimga qaysi yoqqan?

@kumush_odina

★★★

Shabnam yuzlarini
Yuvmagan paytda,
Daraxtlar gullashni qilganida rad,
Ismingni pichirlab qayta va qayta –
Ibodat qilyapman, ibodat.

Sen hali uyqudan uygʻonganing yoʻq,
Seni tushlaringda asrasin xudo.
Shunchalar, shunchalar baxtiyormanki,
Ismingni pichirlab qildim iltijo.

Beayov mudroqda uygʻonadi tong,
Uyquli koʻzini kunduzga tikib.
Men esa ruhimni yangilayapman –
Boʻm-boʻsh yurak bilan poyingga choʻkib.

Hali aytilmagan qoʻshiqday nafis,
Hali yozilmagan sheʼrday betoqat.
Ismingni chaqirib-chaqirib hargiz –
Ibodat qilyapman, ibodat.

© Xosiyat Rustamova

@kumush_odina

Imtihonoldi

Atrofda hamma xotirjam. Koʻpchilni koʻnglida allaqachon tinchlik hukmron. Ular odatdagidek kechikishadi, doimgidek shoshishadi. Lekin sen bezovtasan. Ich-ichingda bir vahima oʻrmalab yuribdi. Sen shoshmaysan, chunki vaqtidan ancha oldin kelyapsan. Qadamlaring, nigohlaringdan shundoqqina oldindagi imtihonning xavotiri sezilib turibdi. Lekin shu holingda yuragingni tubrogʻiga nazar solsang ajib bir quvonchni uchratasan. Axir bu soʻnggi qadamlar. Atrofdagilarning xotirjamligidan sening xavotiring oniyroq, xuddi tongoldi betoqatlikdek. Sizda ham boʻlganmi: ertalab uygʻonish uchun uygʻotgichni sozlab qoʻyasiz-u, belgilangan vaqtdan 10 daqiqa oldin uygʻonib qolasiz. Lekin oʻrningizdan turish uchun uygʻotkichni kutasiz. Hozirgi holatni shunga oʻxshatish mumkin: na uxlay olasan, na uygʻona olasan.
Baribir bu yoʻlning tugayotganiga mamnunsan. Zavqi tabiiy bir holda oʻzingni boshqalar bilan solishtirasan. Shunda shuuringda “xayriyat” degan sasni eshitasan. Xayriyat demay ilojing yoʻqki, ketishdagi ahvoling kelganingdagidan avloroq. Bu yillarda koʻp narsa topishdan koʻra kamroq narsa yoʻqotganing xursandchilikka sabab boʻlmasa-da, afsusdan saqlaydi. Yaʼnikim afsuslaringni ustiga “xayriyat” degulik vajlarni yopib qoʻyadi. Bu sening oʻzgalarga aytgulik soʻzing. Lekin oʻzing oʻzingga nima deya olasan? Oʻzingga aytgulik gaplaring ichkariroqda. Asl hadiklaring, qoʻrquvlaring, xavotirlaring, yoʻqotishlaring — hamma-hammasi vajlar yopinchigʻi ostida. Quvonchingning qaygʻuga eltuvchi asoslarini topasan ichkarida. Bugungi qaygʻularingni ildizi esa aksincha, eski orzu va umidlaring boʻlib chiqadi. Axir, “har kimni oʻz orzusiga yetkazib jazolash kerak”. Oʻz koʻngling tublariga shoʻngʻirkansan, oʻsha jazolarga dengizdagi qoyalar kabi urilaverasan. Qalbingdagi iqror va izhorlarning koʻpini koʻrib oʻzing ham koʻpda hayratlanasan. Nimadir seni yanayam ichkariroq kirishga undaydi. Undan ichkariga qadam bosmoq uchun jasorating yetmas. Duolaring, ibodatlaring, xullaski Allohga aytgulik nimalaringdir bor u yoqlarda. Baʼzida nima xohlashingni bilmay qolasan, baʼzida nima qilishni. Shunday paytlar seni oʻylar ummonidan olib chiquvchi qandaydir kuch bor. U yerlar oʻz qalbingning sen yetib bora olmas burchaklari...
Xona toʻla talabalar. Qoʻlingga savol yetib keladi: “Xayriyat, nimanidir bilib ketyapman”.

Kumush Odina

20.01.2025

@kumush_odina