​– Kim yig'latdi sizni?
– Yig'labmanmi?
– Ko'zingiz, kipriklaringiz...
– O'zi shunaqa...
– Yig'latgan men emasmi?
– Kitobni nega yopdingiz? Ochib o'qing, men eshitay.
– Ota-ona rozilig'ini bir tomchi ko'z yoshingizga arzitdimmi?
– Men rozi, men ko'ndim,
– Ko'ndingiz... Nega, a?
– Negaki, men sizga ishonaman...
– Shuning uchun...
– Shuning uchun ko'ndim...
– Ko'nglingiz farishtalar ko'nglidek.
– Sizning ham ko'nglingiz...
Ikki jon, ikki yurak go'yoki bittadek bir-birisini onglar, birisidan birisiga o'tib yurar edi shu vaqt.

📖 "O'tkan kunlar" asaridan

@bukitobqancha