![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg width="640" height="640" style="background-color:%2344badc;font-family:Nunito,sans-serif" viewBox="0 0 100 100" preserveAspectRatio="xMidYMid meet" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg">
<text font-size="30" x="50%" y="50%" dy="5" fill="white" dominant-baseline="middle" text-anchor="middle"></text>
</svg>)
Репост из: LEGAL MIND
Sotqinlikni rag'batlantirmaslik haqida
Qanday kino ko'rishni bilmayotgan bo'lsangiz — Ayol tarovati (Scent of woman) ni ko'ring. Nomidan romantik kinoga o'xshaydi biroq unday emas. Ijtimoiy tengsizlik, insonga aynan nima kerakligi haqida.
Butun hayoti davomida shuhratparastlik bilan yashagan Amerika podpolkovnigi uchun qarashga Berg yuqori maktabi o'quvchisi, olisdan kelib o'zi ishlab o'qiydigan Charli enaga bo'lib yollanadi.
Rektorga ommaning oldida qilingan qo'pol hazilni kimlar uyushtirganiga Charli guvoh bo'lib qoladi. Voqealar rivoji jiddiylashib ketadi. Rektor Charlini chaqirib kimlar bu ishni qilganini aytsa, Harvardga imtiyozli yo'llanma berishini aytadi.
Kinoda mani e'tiborimni tortgan jihat ham aynan shu yerdan boshlanadi. Charlining oldida maktabdan haydalib noshudlarcha ota-onasining oldiga qaytish yoki sotqinlik qilib faxrli talabaga aylanish tanlovi qoladi.
O'zimning hayotimda ham shunga o'xshash voqea bo'lgandi qaysidir yili. Sotqinlik qilmaganim uchun universitetda bir nechta «kattakon»ning oldida aybdordek turganman. Man kimlar nima qilganini, aynan kimni qidirishayotganini bilardim.
Eng qizig'i o'sha «разборка»da talabalardan bittasi ham bor edi. U sotilgan va quloq edi. Qanday buyruq berilsa bajaradigan kuchuk va shu bilan birga tashqaridan qaraganda «faxrli» talaba edi.
Maktab vaqtlarimizda ham sinfda bitta sotqin bo'lardi. Har qanday voqeani yetkazib turardi. Ko'plar hozirgacha uning kimligini bilmaydi. Lekin aynan o'sha sotqinlik uchun a'lo baholarga maktabni bitirganini ham bilaman.
Tushunyapsizmi? Maktabda, universitetda, ishda, umuman, hayotimizda sotqinlar rag'batlantirib kelinadi. Sotqin odamda vijdon bo'lmaydi. Vijdonsizlik din, millat tanlamaydi. O'tlab ketdim.
Umuman olganda kinoni ko'ringlar. Hayotda hech qachon yuqoriga quloqlik qiladigan vijdonsiz bo'lmanglar. Inson bir marta vijdonsizlik qilsa bo'ldi, keyin yana va yana jirkanch ishlarni qilaveradi. Vijdon ham qizlikka o'xshaydi: bir marta foydalaniladi va tamom.
Ha, aytgancha: Berg maktabi — bu katta-katta lavozimlar orzusidagi dabdabali kiyingan oliftalar maskani edi.
P/s: Al Pachino ishtirokidagi shedevrni bu yerdan topishingiz mumkin:)
@legal_mind
Qanday kino ko'rishni bilmayotgan bo'lsangiz — Ayol tarovati (Scent of woman) ni ko'ring. Nomidan romantik kinoga o'xshaydi biroq unday emas. Ijtimoiy tengsizlik, insonga aynan nima kerakligi haqida.
Butun hayoti davomida shuhratparastlik bilan yashagan Amerika podpolkovnigi uchun qarashga Berg yuqori maktabi o'quvchisi, olisdan kelib o'zi ishlab o'qiydigan Charli enaga bo'lib yollanadi.
Rektorga ommaning oldida qilingan qo'pol hazilni kimlar uyushtirganiga Charli guvoh bo'lib qoladi. Voqealar rivoji jiddiylashib ketadi. Rektor Charlini chaqirib kimlar bu ishni qilganini aytsa, Harvardga imtiyozli yo'llanma berishini aytadi.
Kinoda mani e'tiborimni tortgan jihat ham aynan shu yerdan boshlanadi. Charlining oldida maktabdan haydalib noshudlarcha ota-onasining oldiga qaytish yoki sotqinlik qilib faxrli talabaga aylanish tanlovi qoladi.
O'zimning hayotimda ham shunga o'xshash voqea bo'lgandi qaysidir yili. Sotqinlik qilmaganim uchun universitetda bir nechta «kattakon»ning oldida aybdordek turganman. Man kimlar nima qilganini, aynan kimni qidirishayotganini bilardim.
Eng qizig'i o'sha «разборка»da talabalardan bittasi ham bor edi. U sotilgan va quloq edi. Qanday buyruq berilsa bajaradigan kuchuk va shu bilan birga tashqaridan qaraganda «faxrli» talaba edi.
Maktab vaqtlarimizda ham sinfda bitta sotqin bo'lardi. Har qanday voqeani yetkazib turardi. Ko'plar hozirgacha uning kimligini bilmaydi. Lekin aynan o'sha sotqinlik uchun a'lo baholarga maktabni bitirganini ham bilaman.
Tushunyapsizmi? Maktabda, universitetda, ishda, umuman, hayotimizda sotqinlar rag'batlantirib kelinadi. Sotqin odamda vijdon bo'lmaydi. Vijdonsizlik din, millat tanlamaydi. O'tlab ketdim.
Umuman olganda kinoni ko'ringlar. Hayotda hech qachon yuqoriga quloqlik qiladigan vijdonsiz bo'lmanglar. Inson bir marta vijdonsizlik qilsa bo'ldi, keyin yana va yana jirkanch ishlarni qilaveradi. Vijdon ham qizlikka o'xshaydi: bir marta foydalaniladi va tamom.
Ha, aytgancha: Berg maktabi — bu katta-katta lavozimlar orzusidagi dabdabali kiyingan oliftalar maskani edi.
P/s: Al Pachino ishtirokidagi shedevrni bu yerdan topishingiz mumkin:)
@legal_mind