#taqriz
Rauf Parfi — "Iymon asiri"
Rauf Parfi nomini eshitgan har bir adabiyotga, she’riyatga oshno qalb egasining etlari junjikib ketadi. Chunki shoir yangi uslub, yangi nafas olib kirgan, o‘zbek she’riyatini yangi pog‘onaga ko‘targan deb qaraladi. Haqiqatan ham muallifning she’rlarini mutolaa qilarkansiz, qandaydir ilohiy ruhiy yaqinlikni his qilasiz.
Qolganlarda qanday bilmadimku-ya, menda ma’lum vaqtda yoki davr bo‘ladiki, she’riyatga muhtojligim paydo bo‘ladi. Bu muhtojlikni esa, Rauf Parfi she’riyati bilan qondiraman.
Nima uchun "Iymon asiri" ? Bilmadim, iymon shoir uchun go‘yoki bu she’riyat, vatanga muhabbatdir. Uning ibodati she’riyat va Ona Turkistoniga bo‘lgan muhabbatidir. Shuning uchun ham kitobning nomi "Iymon asiridir".
E’tiborimni tortgan yana bir narsa shu bo‘ldiki, shoirning boshqa mamlakatlar shoirlari ijodi bilan yaqindan tanish bo‘lgani va ularga atab yozgan ba’zi she’rlari bo‘ldi. Bundan tashqari, ko‘plab she’rlarida xuddi jadidlar singari Turkistoning mustaqilligiga shama qilib yozgan she’rlari ham e’tiborga molikdir.
Muallifning she’rlariga detallarigacha to‘xtalmadim, chunki o‘zim bu narsalarga tushunmayman ham. Shoirning she’rlarida ishlatilgan ilohiy so‘zlarni shunchaki rohatlanib, his qilib o‘qidim. Zero she’rdan zavq olish bo‘lsa, shunchalik bo‘lar. Quyida esa, shoirni kashf qilishimga sababchi she’rini siz bilan bo‘lishmoqchiman:
"Yana jimlik, yana sukunat,
To‘lib ketar hech narsadan dil.
Hech narsadan boshlanadi gap,
Hech narsani so‘zlar yana til.
Qichqiradi bezabon xulyo,
Sukunatda qiynaladi jon.
Hech narsani tan olmas go‘yo
Hech narsadan boshlangan jahon".
So‘ng so‘z o‘rnida sizlarga aytar gapim shuki: She’r o‘qing! His qilib, o‘qing! Va albatta Rauf Parfini o‘qing!
@dostom_chustiy
Rauf Parfi — "Iymon asiri"
Rauf Parfi nomini eshitgan har bir adabiyotga, she’riyatga oshno qalb egasining etlari junjikib ketadi. Chunki shoir yangi uslub, yangi nafas olib kirgan, o‘zbek she’riyatini yangi pog‘onaga ko‘targan deb qaraladi. Haqiqatan ham muallifning she’rlarini mutolaa qilarkansiz, qandaydir ilohiy ruhiy yaqinlikni his qilasiz.
Qolganlarda qanday bilmadimku-ya, menda ma’lum vaqtda yoki davr bo‘ladiki, she’riyatga muhtojligim paydo bo‘ladi. Bu muhtojlikni esa, Rauf Parfi she’riyati bilan qondiraman.
Nima uchun "Iymon asiri" ? Bilmadim, iymon shoir uchun go‘yoki bu she’riyat, vatanga muhabbatdir. Uning ibodati she’riyat va Ona Turkistoniga bo‘lgan muhabbatidir. Shuning uchun ham kitobning nomi "Iymon asiridir".
E’tiborimni tortgan yana bir narsa shu bo‘ldiki, shoirning boshqa mamlakatlar shoirlari ijodi bilan yaqindan tanish bo‘lgani va ularga atab yozgan ba’zi she’rlari bo‘ldi. Bundan tashqari, ko‘plab she’rlarida xuddi jadidlar singari Turkistoning mustaqilligiga shama qilib yozgan she’rlari ham e’tiborga molikdir.
Muallifning she’rlariga detallarigacha to‘xtalmadim, chunki o‘zim bu narsalarga tushunmayman ham. Shoirning she’rlarida ishlatilgan ilohiy so‘zlarni shunchaki rohatlanib, his qilib o‘qidim. Zero she’rdan zavq olish bo‘lsa, shunchalik bo‘lar. Quyida esa, shoirni kashf qilishimga sababchi she’rini siz bilan bo‘lishmoqchiman:
"Yana jimlik, yana sukunat,
To‘lib ketar hech narsadan dil.
Hech narsadan boshlanadi gap,
Hech narsani so‘zlar yana til.
Qichqiradi bezabon xulyo,
Sukunatda qiynaladi jon.
Hech narsani tan olmas go‘yo
Hech narsadan boshlangan jahon".
So‘ng so‘z o‘rnida sizlarga aytar gapim shuki: She’r o‘qing! His qilib, o‘qing! Va albatta Rauf Parfini o‘qing!
@dostom_chustiy