Ман “Россия”да яшайман.

Чунки қора соч, қора қош, қоракўз бир ўзбек бўлатуриб, бирон дўкон ёки кафе, ресторанга кирсам, ўзбекча гапирсам манга ўзимизни қоракўзлар русча гапиради. Бейжикда исми Лазиз, Ботир, Латофат, Салима бўлади, лек ўзларини рус деб ўйлашади. Дакки бераман охири. “Ну я привык, я русский лучше знаю чем узбекский…”. Ўз тилини беҳурмат қилган халқ нимаям бўларди.

Хайитга шуларга китоб совға қиламан. Чингиз Айтматовни “Асрга татигулик кун”ини. Манқурт нималиги зора ўқиб уқишса.

P.S. рус, инглиз, турк ва оооозгина авғон дари биламан