Kitob bilan bog'liq odamlar, xususan ko'p kitob o'qiydigan yoshlar, yozuvchi yo noshirlar bilan suhbat qiluvchi jurnalistlar ba'zan g'ashimga tegadi. Masalan, bir qiz 'men uch yuzta kitob o'qidim', degan paytdagi jurnalistning yuz ifodasidan buram buram avomlik anqirdi. Nimasiga hayron bo'larkin? Sen jurnalistsan, dude. Ya'ni, bu xalqning o'qigan odami. Bir kishining kitobxonligi seni bunchalik hayron qoldirmasligi kerak. Yo hech yo'q, mahallamdagi Eshmat akaning hayrati va sening hayrating orasida bir farq bo'lsin...
Yoki adabiyotdan hech narsani tushunmay turib yozuvchilar bilan suhbatlashadigan suhandonlar bor. Savollari shunchalar siyqaki... Jurnalistika fakultetlarida hech yo'q savol berish madaniyatini o'rgatishsa... Savol bema'ni bo'lgach, javob ham bema'ni bo'ladi. Chunki, suhbatga chaqirgan yozuvchisining kitoblarini o'zi o'qimagan.
Avomlik va elitist ta'lim orasidagi farq yo'qoldimi yo avom ham o'ziga bunday suhbatlarni loyiq ko'rgani uchun shunday bo'lyaptimi, bilmadim. Lekin, hech yo'q shu madaniy sohalar sog' chiqsaydi. Hech yo'q chinakam san'tshunoslar olib borgan suhbatlar, Zebo Mirzoning ko'rsatuvlari yo ssenariysi Nazar Eshonqul tomonidan yozilgan dasturlar qaytsa.
Battar jahlimni chiqaradigani esa, bu jurnalistlarning tinimsiz kuydirgan kalladek tirjayib, sheva isi keladigan, ammo Toshkentchaga majburlab o'tqazilgan siniq tili bilan bir nimalar deyishi. Shevalar boyligimiz, ammo TVga jurnalistman, deb chiqsang, standart o'zbekchada gapirishing shart, bolam. Bu kulgi ayniqsa yozuvchining asaridagi g'amgin sahna haqida yo tanqidiy mavzulardan gap ochilganida, ayniqsa antiqa tus oladi. Holimiz itdan battar, kayfimiz poshshoda yo'q, deysan ichingda.
Sinfiylik va tabaqa farqi yo'q bo'lsin, hammaga teng imkon berilsin, deymizu lekin hech yo'q madaniy hayotimiz biroz balandroqda tursin. Hech yo'q o'sha cho'qqi qishlog'imizga aylanmasin...
@bobil_kutubxonasi
Yoki adabiyotdan hech narsani tushunmay turib yozuvchilar bilan suhbatlashadigan suhandonlar bor. Savollari shunchalar siyqaki... Jurnalistika fakultetlarida hech yo'q savol berish madaniyatini o'rgatishsa... Savol bema'ni bo'lgach, javob ham bema'ni bo'ladi. Chunki, suhbatga chaqirgan yozuvchisining kitoblarini o'zi o'qimagan.
Avomlik va elitist ta'lim orasidagi farq yo'qoldimi yo avom ham o'ziga bunday suhbatlarni loyiq ko'rgani uchun shunday bo'lyaptimi, bilmadim. Lekin, hech yo'q shu madaniy sohalar sog' chiqsaydi. Hech yo'q chinakam san'tshunoslar olib borgan suhbatlar, Zebo Mirzoning ko'rsatuvlari yo ssenariysi Nazar Eshonqul tomonidan yozilgan dasturlar qaytsa.
Battar jahlimni chiqaradigani esa, bu jurnalistlarning tinimsiz kuydirgan kalladek tirjayib, sheva isi keladigan, ammo Toshkentchaga majburlab o'tqazilgan siniq tili bilan bir nimalar deyishi. Shevalar boyligimiz, ammo TVga jurnalistman, deb chiqsang, standart o'zbekchada gapirishing shart, bolam. Bu kulgi ayniqsa yozuvchining asaridagi g'amgin sahna haqida yo tanqidiy mavzulardan gap ochilganida, ayniqsa antiqa tus oladi. Holimiz itdan battar, kayfimiz poshshoda yo'q, deysan ichingda.
Sinfiylik va tabaqa farqi yo'q bo'lsin, hammaga teng imkon berilsin, deymizu lekin hech yo'q madaniy hayotimiz biroz balandroqda tursin. Hech yo'q o'sha cho'qqi qishlog'imizga aylanmasin...
@bobil_kutubxonasi