Шариғатқа қайшы келетін нәрседе бағыну жоқ
عَنْ عَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: بَعَثَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَرِيَّةً فَاسْتَعْمَلَ رَجُلًا مِنَ الْأَنْصَارِ، وَأَمَرَهُمْ أَنْ يُطِيعُوهُ، فَغَضِبَ، فَقَالَ: أَلَيْسَ أَمَرَكُمُ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ تُطِيعُونِي؟ قَالُوا: بَلَى، قَالَ: فَاجْمَعُوا لِي حَطَبًا، فَجَمَعُوا، فَقَالَ: أَوْقِدُوا نَارًا، فَأَوْقَدُوهَا، فَقَالَ: ادْخُلُوهَا، فَهَمُّوا وَجَعَلَ بَعْضُهُمْ يُمْسِكُ بَعْضًا، وَيَقُولُونَ: فَرَرْنَا إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنَ النَّارِ، فَمَا زَالُوا حَتَّى خَمَدَتِ النَّارُ، فَسَكَنَ غَضَبُهُ، فَبَلَغَ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: لَوْ دَخَلُوهَا مَا خَرَجُوا مِنْهَا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ، الطَّاعَةُ فِي الْمَعْرُوفِ.
Хазіретті Әлиден (Аллаһ одан разы болсын): «Бірде Пайғамбар (оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) бір жасақ жіберіп, жасақтың басшысы ретінде ансарлардан бір адамды тағайындап, (қалғандарына) оған мойынсұнуды бұйырды. (Жорық кезінде бұл адам бір нәрсе үшін) оларға ашуланып: «Пайғамбар (Оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) маған бағыныңдар деп бұйырды емес пе?!», - деп айқайлайды. Олар: «Иә» дейді. Сосын: «Маған отын жинап беріңдер!» деп бұйырады. Олар бұйрығын орындағаннан кейін: «Отты жағыңдар!» – дейді. (Олар отты жаққан кезде): «Енді отқа кіріңдер!» – деп бұйырады. (Алғашында) олар (оның бұйрығын орындағысы келеді), бірақ: «Бізді оттан қорғасын деп Пайғамбарға барамыз!», - деп, бір-бірін ұстай бастады. Олар (бұл сөздерді) от сөніп, (әлгі кісінің) ашуы басылғанша қайталайды. Бұл оқиға Пайғамбарымызға (Оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) жеткен кезде, Ол (Оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын): «Егер олар (отқа) кірсе еді, онда қияметке дейін сол оттан шықпас еді. Өйткені (тек шариғат) құптайтын істе ғана мойынсұну керек», - деді.
Әл-Бухари, № 4340.
عَنْ عَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: بَعَثَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ سَرِيَّةً فَاسْتَعْمَلَ رَجُلًا مِنَ الْأَنْصَارِ، وَأَمَرَهُمْ أَنْ يُطِيعُوهُ، فَغَضِبَ، فَقَالَ: أَلَيْسَ أَمَرَكُمُ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَنْ تُطِيعُونِي؟ قَالُوا: بَلَى، قَالَ: فَاجْمَعُوا لِي حَطَبًا، فَجَمَعُوا، فَقَالَ: أَوْقِدُوا نَارًا، فَأَوْقَدُوهَا، فَقَالَ: ادْخُلُوهَا، فَهَمُّوا وَجَعَلَ بَعْضُهُمْ يُمْسِكُ بَعْضًا، وَيَقُولُونَ: فَرَرْنَا إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنَ النَّارِ، فَمَا زَالُوا حَتَّى خَمَدَتِ النَّارُ، فَسَكَنَ غَضَبُهُ، فَبَلَغَ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ: لَوْ دَخَلُوهَا مَا خَرَجُوا مِنْهَا إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ، الطَّاعَةُ فِي الْمَعْرُوفِ.
Хазіретті Әлиден (Аллаһ одан разы болсын): «Бірде Пайғамбар (оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) бір жасақ жіберіп, жасақтың басшысы ретінде ансарлардан бір адамды тағайындап, (қалғандарына) оған мойынсұнуды бұйырды. (Жорық кезінде бұл адам бір нәрсе үшін) оларға ашуланып: «Пайғамбар (Оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) маған бағыныңдар деп бұйырды емес пе?!», - деп айқайлайды. Олар: «Иә» дейді. Сосын: «Маған отын жинап беріңдер!» деп бұйырады. Олар бұйрығын орындағаннан кейін: «Отты жағыңдар!» – дейді. (Олар отты жаққан кезде): «Енді отқа кіріңдер!» – деп бұйырады. (Алғашында) олар (оның бұйрығын орындағысы келеді), бірақ: «Бізді оттан қорғасын деп Пайғамбарға барамыз!», - деп, бір-бірін ұстай бастады. Олар (бұл сөздерді) от сөніп, (әлгі кісінің) ашуы басылғанша қайталайды. Бұл оқиға Пайғамбарымызға (Оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын) жеткен кезде, Ол (Оған Аллаһтың игілігі мен сәлемі болсын): «Егер олар (отқа) кірсе еді, онда қияметке дейін сол оттан шықпас еді. Өйткені (тек шариғат) құптайтын істе ғана мойынсұну керек», - деді.
Әл-Бухари, № 4340.