Репост из: Lingvist Iroda Azimova
#professorningkundaligi
Menga shunday tuyuladiki, bilmagan narsamizni bilmayman deb tan olish hayotimizni ancha yengillashtiradi.
Biz o‘zimizga negadir (katta ehtimol bilan xatolarga betoqat ta'lim an'anasi sababli) bilag‘on obrazini ideal qilib olganmiz.
Bu idealga shunchalik intilamizki, bilimimiz qayerda boshlanib, qayerda tugashidan xabarimiz yo‘q. Hamma narsani bilishimizga o‘zimiz asossiz ravishda ishonib boramiz.
Bu noto‘g‘ri! Hech kim hech qachon yuz foiz hamma narsani bilmaydi va bilishi ham shart emas. Kelinglar, shu yukni bo‘ynimizdan soqit qilaylik.
Shunda... hech bo‘lmaganda bilmagan narsamizni bilaman deb o‘ylab, birovga aql o‘rgatib o‘zimizni sharmanda qilmaymiz. Aytaylik, shunday vaziyat ro‘y berib ham qoldi, bilaman deb o‘ylab gapirganimiz aslida xato ekan.To‘xtash va tan olish bu vaziyatda eng to‘g‘ri ish. Buni tan olmaslikka undaydigan ichimizdagi tuyg‘u kibr va hirsdan boshqa narsa emas. Uning oxiri esa har doim pushaymonlik bo‘ladi.
Men ishonaman, har kimning aslida bilgan narsasi yetarli va shuning o‘ziyoq hurmatga loyiq. Oxir-oqibat, insonmiz, hayotimiz o‘rganishdan iborat. Biz bilmaganlarimizni o‘rganish tabiati bilan yaratilganmiz.
@psixolingvist
Menga shunday tuyuladiki, bilmagan narsamizni bilmayman deb tan olish hayotimizni ancha yengillashtiradi.
Biz o‘zimizga negadir (katta ehtimol bilan xatolarga betoqat ta'lim an'anasi sababli) bilag‘on obrazini ideal qilib olganmiz.
Bu idealga shunchalik intilamizki, bilimimiz qayerda boshlanib, qayerda tugashidan xabarimiz yo‘q. Hamma narsani bilishimizga o‘zimiz asossiz ravishda ishonib boramiz.
Bu noto‘g‘ri! Hech kim hech qachon yuz foiz hamma narsani bilmaydi va bilishi ham shart emas. Kelinglar, shu yukni bo‘ynimizdan soqit qilaylik.
Shunda... hech bo‘lmaganda bilmagan narsamizni bilaman deb o‘ylab, birovga aql o‘rgatib o‘zimizni sharmanda qilmaymiz. Aytaylik, shunday vaziyat ro‘y berib ham qoldi, bilaman deb o‘ylab gapirganimiz aslida xato ekan.To‘xtash va tan olish bu vaziyatda eng to‘g‘ri ish. Buni tan olmaslikka undaydigan ichimizdagi tuyg‘u kibr va hirsdan boshqa narsa emas. Uning oxiri esa har doim pushaymonlik bo‘ladi.
Men ishonaman, har kimning aslida bilgan narsasi yetarli va shuning o‘ziyoq hurmatga loyiq. Oxir-oqibat, insonmiz, hayotimiz o‘rganishdan iborat. Biz bilmaganlarimizni o‘rganish tabiati bilan yaratilganmiz.
@psixolingvist