Ikki tomonga bo‘linib, katilib yashayverdim, bir to‘lsam, bir kemtildim.
Yurtning qiziga ko'p og'ir. Anglamning o'zi uchun ham ulkan, juda ulkaaan yurak kerak. Muhit agar buni rad etayotgan bo'lsa...Bilmadim. Lekinlarga, balkilarga mahkum bo'lib qolishdan hayiqadi u. Otang "Men senga ishonaman, enam", deb senga haqiqatdan ham kuch bag'ishlab turgan vaqtlarda mayda-mayda tashvishlar ham, anchayin katta og'riqlar ham yo'qqa chiqishini(Zotan, aslida ham shunday hol ro'y beradi, yaxshiyam shunday) shu qadar istayman va ba'zan o'zim ham ishonaman Senga. Baribir, yo'l bor. Orzu bor, malham bor, taskin bor. Yurtning qizi faqat o'zini o'ylamaydi, u Vatanni, oilani, elni, orzuni...qutqargisi keladi.
Yozganlarim xayollarimga qorishib ketdi.
Opa, hikoyangizni yaxshi ko'rdim.