Bundan 70 yillar oldin Rey Bredberi "Farangeyt bo'yicha 451⁰" kitobida shunday yozgandi:
"Umuman olganda, inson hech qanday qiymatga ega bo'lmagan davrlarda yashayapmiz. Zamonamizda inson qog'oz sochiqday gap - unga burun qoqishadi va g'ijimlab uloqtirishadi, boshqasini olishadi, burun qoqishadi va g'ijimlab uloqtirishadi. Odamlar boshqa birovning qiyofasida yurishadi".
Ushbu fikr insoniyatning ma’naviy inqirozi va shaxsiylikning yo‘qolib borayotganini ifodalaydi. Zamonaviy dunyo ko‘pincha material boylik va manfaatlarni birinchi o‘ringa qo‘yadi. Shaxsning qadrsizlanishi odamlar orasidagi munosabatlarda yuzaki yondashuvni kuchaytiradi: insonlar faqat foydalanish uchun vositaga aylanib qoladi, g‘ijimlab tashlanadigan qog‘oz sochiq misolida bu jarayon achchiq haqiqatchilik bilan tasvirlangan.
"Boshqa birovning qiyofasida yurishadi" iborasi esa insonlarning o‘z shaxsiyligini yo‘qotishi, jamiyatdagi qoliplarga moslashib, asl o‘zligini namoyon eta olmasligiga ishora qiladi. Bu, bir tomondan, tashqi bosimlar va stereotiplarning kuchi, boshqa tomondan esa, insonning o‘z qadrini anglamasligi bilan bog‘liq.
Inson o‘z-o‘zini anglash va jamiyatni inson qadriyatlari atrofida qurishga intilish kerak.
@Nuruddiyn
"Umuman olganda, inson hech qanday qiymatga ega bo'lmagan davrlarda yashayapmiz. Zamonamizda inson qog'oz sochiqday gap - unga burun qoqishadi va g'ijimlab uloqtirishadi, boshqasini olishadi, burun qoqishadi va g'ijimlab uloqtirishadi. Odamlar boshqa birovning qiyofasida yurishadi".
Ushbu fikr insoniyatning ma’naviy inqirozi va shaxsiylikning yo‘qolib borayotganini ifodalaydi. Zamonaviy dunyo ko‘pincha material boylik va manfaatlarni birinchi o‘ringa qo‘yadi. Shaxsning qadrsizlanishi odamlar orasidagi munosabatlarda yuzaki yondashuvni kuchaytiradi: insonlar faqat foydalanish uchun vositaga aylanib qoladi, g‘ijimlab tashlanadigan qog‘oz sochiq misolida bu jarayon achchiq haqiqatchilik bilan tasvirlangan.
"Boshqa birovning qiyofasida yurishadi" iborasi esa insonlarning o‘z shaxsiyligini yo‘qotishi, jamiyatdagi qoliplarga moslashib, asl o‘zligini namoyon eta olmasligiga ishora qiladi. Bu, bir tomondan, tashqi bosimlar va stereotiplarning kuchi, boshqa tomondan esa, insonning o‘z qadrini anglamasligi bilan bog‘liq.
Inson o‘z-o‘zini anglash va jamiyatni inson qadriyatlari atrofida qurishga intilish kerak.
@Nuruddiyn