#ЭГОИСТ 4-қисм
#Дилором_Қосимова
Келин-куёв учун орзиқиб кутилмаган тўй куни ҳам етиб келди. Гулниҳол бошида нимадурлар туйгандек бўлгандику, аммо Алиёр билан бўлган сухбатдан кейин анчагина кўнгли чўкиб қолди.
Тўйда келин-куёв тўй куни бир-бирини кўрмайди ҳисоб.
Икки таъраф тўйлари алоҳида бўлади.
__Опа сал қовоғингизни очинг. Бутун қишлоқ сизга ҳавас қиляпди. Сиз эса....
__Нега менга ҳавас қилишади? Ҳавас қилгулик холим бор эканми? -Гулниҳол паст овозда ғудранди. Лекин синглиси эшитишга улгурди.
__Опаа. Алиёр акага пинҳона ошиқ бўлганлар жудааа кўп эдида. Ҳатто мени сингдошим Зарифа ҳам ёқтирарди поччамни. Кимсан? Наби раисни набираси. Пойтахтда ўқиган. Келишга....
__Гуласал чагагингни юм. Салонга кеч қоламиз юр.
Гулниҳол ва синглиси эрта тонгда бироз тортишгач, гўзаллик салонига йўл олдилар.
Гулниҳолни ҳам, Алиёрни ҳам кайфияти ҳеч кўтарилмади. Гулниҳол ўлганини кунида бироз жилмайишга уринар. Аммо қалби ҳеч ёришмасди.
Алиёр эса: қовоқ очишга уринмади ҳам. Фикр-и-ёди Самияда эди...
У буни қандай қабул қилишида. Масофа узоқлиги сабаб, курсдошлари ҳам деярли келмади тўйга, баъзилари билан боғлана олмади ҳам.
* *
__Ҳаммасини мен айтгандай қилинг. Дастурхон олдида куёв ўзини тутолмаса, сиз ҳам ўзингизни йўқотиб қўйманг. Айтганимдек буларга кўзингиз тушса ҳаром ҳисобланади кейин.
Гулниҳол азалдан шартаки бўлган тоғасини аёли Феруза опани гапларига уялганча бош силкиб жавоб қайтарди.
Феруза опа яна бир нималарни тушунтириб чиқиб кетди.
Кўп ўтмай хонага оғир қадамлар билан Алиёр кириб келди.
Гулниҳол титраганча салом солар экан. Совуққина раҳмат эшитди.
__Чой ичасизми?
__Йўқ ичмайман. Сен билан гаплашиб олайлик.
Гулниҳолга ичкари хонани ишора қилиб кўрсатди. Ва ўзи кириб кетди.
Гулниҳол, қўл урилмаган дастурхонни устини, ёпқич билан ёпганча, даҳлизда ичкари ётоқхонага ўтди.
__Нима гапингиз бор. -деди ётоқда бошини ушлаганча, ўйланиб турган Алиёрга.
Шунда Алиёр бир оқ мато олдида кафтини кичик пичоқ билан тилиб, қон оқизди.
__Уларга узрли эканингни айт. -қўлидагини қизга узатди. -Мен аввал айтганимдек мени севганим бор. Сени қабул қилолмайман.
__Яхши. Мен уларга шу гапларингизни айтаман. -Гулниҳол ҳам ўзига яраша дадилгина қиз эди. "Какой привет, такой атвет" деганларидек. Алиёрга совуққонлик билан жавоб қайтарди. -Ундай қараманг. Феруза келинойим ундай эмаслигимни билади. Нега энди мен алдашим керак? Ҳаммасини рўй-рост айтаман.
Алиёр даҳлиз томон юрган қизни билагидан тутиб, тўхтатиб қолди.
__Буни айтсанг бобомни қандай жаҳли чиқишини биласанми?
__Билмайман. Айтайчи кейин билиб оламан.
__Ҳечам айтмайсан!
Набижон амаки, болалар ва набираларга анчайиб қаттиққўллик билан муомила қилиб катта қилганди. Ихтиёрида бутун бир калҳозни одамлари айтганини қилиши учун. Аввало ўз оиласини қўлга олиш кераклигини ўйлаб, уларни ёшлигидан ўзига итоаткор қилиб тарбиялаган. Жумладан, Алиёрни ҳам.
__Нима истайсиз ўзи? Айтсам сизга яхши эмасми?
__Сенга айтгандим. Тўйни қайтар деб.
__Менга қаранг. -Гулниҳол қўлини силтаб суғириб олди. -Сиз эр йигит бўлиб эплолмаган нарсани мен қандай эплашимдан умид қилдингиз? Қўлимдан келганини қилдим. Бўлмади.
Сизчи? Сиз эркак кишисиз. Эркак, аёлдан бир поғона юқори туради. Ҳар жабхада. Нега ўзингиз эплолмаган нарсани мендан кутдингиз?
__Бобом...Бобом кўнмасдилар барибир. -деди Алиёр.
__Менда нима айб. Нега мен шубҳалантириб, ҳаммасини ўз бўйнимга олишим керак? Чиқиб ҳаммасини борича айтаман.
__Шошма! -Алиёр бобосини Гулниҳолни отаси келиб кетган кунги гапларини эслади. "Ўзингга ишонмайсанми? Тўйдан олдин "еб" қўйган, Қизларга ўхшаб айю-ҳаннос қиласан. Тўй бўлмасин деб". Бобосини бу гапи алам қилганди жуда. -Менга "куёв эплолмабди" деган гап керак эмас. -дея Гулниҳолни ўзига тортди.
#Дилором_Қосимова
Келин-куёв учун орзиқиб кутилмаган тўй куни ҳам етиб келди. Гулниҳол бошида нимадурлар туйгандек бўлгандику, аммо Алиёр билан бўлган сухбатдан кейин анчагина кўнгли чўкиб қолди.
Тўйда келин-куёв тўй куни бир-бирини кўрмайди ҳисоб.
Икки таъраф тўйлари алоҳида бўлади.
__Опа сал қовоғингизни очинг. Бутун қишлоқ сизга ҳавас қиляпди. Сиз эса....
__Нега менга ҳавас қилишади? Ҳавас қилгулик холим бор эканми? -Гулниҳол паст овозда ғудранди. Лекин синглиси эшитишга улгурди.
__Опаа. Алиёр акага пинҳона ошиқ бўлганлар жудааа кўп эдида. Ҳатто мени сингдошим Зарифа ҳам ёқтирарди поччамни. Кимсан? Наби раисни набираси. Пойтахтда ўқиган. Келишга....
__Гуласал чагагингни юм. Салонга кеч қоламиз юр.
Гулниҳол ва синглиси эрта тонгда бироз тортишгач, гўзаллик салонига йўл олдилар.
Гулниҳолни ҳам, Алиёрни ҳам кайфияти ҳеч кўтарилмади. Гулниҳол ўлганини кунида бироз жилмайишга уринар. Аммо қалби ҳеч ёришмасди.
Алиёр эса: қовоқ очишга уринмади ҳам. Фикр-и-ёди Самияда эди...
У буни қандай қабул қилишида. Масофа узоқлиги сабаб, курсдошлари ҳам деярли келмади тўйга, баъзилари билан боғлана олмади ҳам.
* *
__Ҳаммасини мен айтгандай қилинг. Дастурхон олдида куёв ўзини тутолмаса, сиз ҳам ўзингизни йўқотиб қўйманг. Айтганимдек буларга кўзингиз тушса ҳаром ҳисобланади кейин.
Гулниҳол азалдан шартаки бўлган тоғасини аёли Феруза опани гапларига уялганча бош силкиб жавоб қайтарди.
Феруза опа яна бир нималарни тушунтириб чиқиб кетди.
Кўп ўтмай хонага оғир қадамлар билан Алиёр кириб келди.
Гулниҳол титраганча салом солар экан. Совуққина раҳмат эшитди.
__Чой ичасизми?
__Йўқ ичмайман. Сен билан гаплашиб олайлик.
Гулниҳолга ичкари хонани ишора қилиб кўрсатди. Ва ўзи кириб кетди.
Гулниҳол, қўл урилмаган дастурхонни устини, ёпқич билан ёпганча, даҳлизда ичкари ётоқхонага ўтди.
__Нима гапингиз бор. -деди ётоқда бошини ушлаганча, ўйланиб турган Алиёрга.
Шунда Алиёр бир оқ мато олдида кафтини кичик пичоқ билан тилиб, қон оқизди.
__Уларга узрли эканингни айт. -қўлидагини қизга узатди. -Мен аввал айтганимдек мени севганим бор. Сени қабул қилолмайман.
__Яхши. Мен уларга шу гапларингизни айтаман. -Гулниҳол ҳам ўзига яраша дадилгина қиз эди. "Какой привет, такой атвет" деганларидек. Алиёрга совуққонлик билан жавоб қайтарди. -Ундай қараманг. Феруза келинойим ундай эмаслигимни билади. Нега энди мен алдашим керак? Ҳаммасини рўй-рост айтаман.
Алиёр даҳлиз томон юрган қизни билагидан тутиб, тўхтатиб қолди.
__Буни айтсанг бобомни қандай жаҳли чиқишини биласанми?
__Билмайман. Айтайчи кейин билиб оламан.
__Ҳечам айтмайсан!
Набижон амаки, болалар ва набираларга анчайиб қаттиққўллик билан муомила қилиб катта қилганди. Ихтиёрида бутун бир калҳозни одамлари айтганини қилиши учун. Аввало ўз оиласини қўлга олиш кераклигини ўйлаб, уларни ёшлигидан ўзига итоаткор қилиб тарбиялаган. Жумладан, Алиёрни ҳам.
__Нима истайсиз ўзи? Айтсам сизга яхши эмасми?
__Сенга айтгандим. Тўйни қайтар деб.
__Менга қаранг. -Гулниҳол қўлини силтаб суғириб олди. -Сиз эр йигит бўлиб эплолмаган нарсани мен қандай эплашимдан умид қилдингиз? Қўлимдан келганини қилдим. Бўлмади.
Сизчи? Сиз эркак кишисиз. Эркак, аёлдан бир поғона юқори туради. Ҳар жабхада. Нега ўзингиз эплолмаган нарсани мендан кутдингиз?
__Бобом...Бобом кўнмасдилар барибир. -деди Алиёр.
__Менда нима айб. Нега мен шубҳалантириб, ҳаммасини ўз бўйнимга олишим керак? Чиқиб ҳаммасини борича айтаман.
__Шошма! -Алиёр бобосини Гулниҳолни отаси келиб кетган кунги гапларини эслади. "Ўзингга ишонмайсанми? Тўйдан олдин "еб" қўйган, Қизларга ўхшаб айю-ҳаннос қиласан. Тўй бўлмасин деб". Бобосини бу гапи алам қилганди жуда. -Менга "куёв эплолмабди" деган гап керак эмас. -дея Гулниҳолни ўзига тортди.