РИВОЯТ

Рӯзе устоди шогирд аз пири комил пурсид:
- Чаро тифлон дар ҳама ҷо яксон гиря мекунанд. Ва вақте ки онҳо ба воя мерасанд, онҳо соҳиби сифатҳои гуногун мешаванд?
Устод ҷавоб дод:
- Ин натиҷаи тарбия аст.
Донишҷӯ пурсид:
- Эй пири комил, оё меваи тарбия ба синну сол вобастагӣ дорад?
Устоди доно гуфт:
- Ҳа, албатта. Дар 20-солагӣ эҳсосот, дар 30-солагӣ истеъдод ва дар 40-солагӣ ақл ҳукмфармост.
Донишҷӯ дубора пурсид:
- Ман шунидам, ки бо гузашти солҳо тана сусту ахлоқ мустаҳкам мешавад. Сабаби ин дар чист?
Пир лаҳзае фикр кард ва гуфт:
- Зеро тамоми узвҳои бадани инсон барои қонеъ кардани хоҳишҳои худ хаста мешаванд ва рӯҳ аз чархҳои зиндагӣ хаста шуда ҳолати орзуҳои ахлоқиро бой мекунад.
Донишҷӯи кунҷкоб боз пурсид:
"Устод, чӣ чиз метавонад одамеро, ки бо ҳазор машаққат ба баландӣ баромадааст, ба зер афканад?".
Устод ба донишҷӯ нигариста гуфт:
- Инсон чӣ қадар доно бошад ҳам, дар ахлоқ пешпо хӯрад, ногузир меафтад.
Эй шогирд, ҳамеша ақли худро ҳидоят намо, то обрӯи худро дар як лаҳза аз даст надиҳӣ.

             ┄┅অঠই✯❀✯ইঠঅ┅┄

http://T.ME/BO_ZABONI_TOJIKI_MEOMUZEM