То намурдаст ин чароғи богуҳар,
Ҳин, фатила-ш[1] созу равған зудтар…
Лаб бибанду каффи пурзар баркушо,
Бухли тан бигзору пеш овар сахо.
Чун қалам дар дасти ғаддоре бувад,
Бегумон, Мансур бар доре бувад.
Дӯст ҳамчун зар, бало чун оташ аст,
Зарри холис дар дили оташ х(в)аш аст.
Аз муҳаббат талхҳо ширин шавад
В-аз муҳаббат миссҳо заррин шавад.
Аз муҳаббат дурдҳо софӣ шавад
В-аз муҳаббат дардҳо шофӣ шавад.
Аз муҳаббат мурда зинда мешавад
В-аз муҳаббат шоҳ банда мешавад.
Оқибатбин аст ақл аз хосият,
Нафс бошад, к-ӯ набинад оқибат.
Хок зан дар дидаи хасбини хеш,
Дидаи ҳис душмани ақл асту кеш.
Миллати ишқ аз ҳама динҳо ҷудост,
Ошиқонро мазҳабу миллат Худост.
Чун гарониҳо асоси роҳат аст,
Талхҳо ҳам пешвои неъмат аст.
Гуфт: Пайғамбар: «Адоват аз хирад
Беҳтар аз меҳре, ки аз ҷоҳил расад».
Ҳар куҷо дарде, даво он ҷо равад,
Ҳар куҷо пастист, об он ҷо давад.
Пунбаи васвос берун кун зи гӯш,
То ба гӯшат ояд аз гардун хурӯш.
Ақл қувват гирад аз ақли дигар,
Найшакар комил шавад аз найшакар.
┄┅অঠই✯❀✯ইঠঅ┅┄
http://T.ME/BO_ZABONI_TOJIKI_MEOMUZEM
