"...Bu odam bilan suhbatlashib, men uning o’zini ham, ko’pchilikni ham donishmanddek ko’rsatishga urinayotganini, ammo aslida unday emasligini angladim. Keyin esa unga, aslida o’zini dono deb hisoblagan holda donishmand emasligini ko’rsatishga harakat qildim. Natijada, men unga va yig’ilganlarning ko’pchiligiga yoqmay qoldim. Shundan so’ng, o’zimcha o’yladim: “Men bu odamdan donoroq ekanman; chunki na u, na men yaxshi narsalarni bilamiz, ammo bu odam bilmasligini bilmaydi va bilaman deb o’ylaydi, men esa hech narsani bilmasligimni bilgan holda, bilaman deb o’ylamayman. Shunday qilib, bu kichik narsada hech bo’lmaganda bu odamdan dono ekanman: bilmaydigan narsalarimni bilaman deb o’ylamayman.”