"Mo‘min bandasining tavbasi Ollohni ko‘proq quvontiradi... yonida ulovi, ulovida taomi va suvi bo‘lgan bir yo‘lchi qo‘rqinchli, xavf-xatarga boy, notanish bir joyda to‘xtadi. Safar davomida xorib-charchagani bois o‘sha yerda ozgina mizg'idi. Uyg‘onib qarasa yonida ulovi yo‘q. Ulovni rosa izladi. Borgan sari kun qizib, tashnalik ichini yondirardi. "Ollohni xohlagani bo‘ldi, endi joyimga qaytib, o‘sha yerda bo‘lay. Balki, ko‘zim ilinib, uyquda jonim chiqqanini sezmay qolarman", dedi o‘ziga-o‘zi. Keyin boshini bilagiga qo‘yib, go‘yoki jon taslim qilishga hozirday bir holda yotdi. Bir payt uyg‘onib qarasa, ne ko‘z bilan ko‘rsinki, yo‘l ozig‘i va suvlari ortilgan ulovi qarshisida turardi. Shunday paytda ulovini topgan kishining quvonchi qanchalik kuchli, samimiy bo‘ladi! Mo‘min bandasi qilgan tavbadan Olloh taolloning quvonchi bundan-da kuchliroqdir"