КЎНГИЛ!



Қалбимизни эшигин ёпиб,
Юр кетамиз гўдакдек чопиб,
Бир овлоқроқ масканни топиб,
Кел бир тўйиб йиғлаймиз кўнгил.



Майли бизни десинлар телба,
Шох-шаббадан қиламиз кулба,
Худойимга қилганча тавба,
Кел бир тўйиб йиғлаймиз кўнгил.



Ўксинамиз дардимиз айтиб,
Ой овутар аллалар айтиб,
Бу ерларга келмаймиз қайтиб,
Юр бир тўйиб йиғлаймиз кўнгил.



Бахт нима у бизга битмаган,
Қўлимиздан омад тутмаган,
Жонимизни ер ҳам ютмаган,
Кел бир тўйиб йиғлаймиз кўнгил.



Ой чиққанда бирга қоламиз,
Дардларимиз ерга соламиз,
Қора ридо ёпиб оламиз,
Кел бир тўйиб йиғлаймиз кўнгил.



Бошимизга келганда ажал,
Жон туради ўлимга маҳтал,
Одамлардан нари бўлиб сал,
Кел бир тўйиб йиғлаймиз кўнгил.



Ғарқ пишган оқ тутдек тўкилиб,
Бошимизни майсага қўйиб,
Она замин хидига тўйиб,
Кел бир тўйиб йиғлаймиз кўнгил.

Камронбек Исмоилов

@Sheriyat