-1
har bir qabul qilayotgan qaroringiz -1 energiyangizni oladi. qaror qabul qilishdagi ikkilanish esa shartli ravishda -5 energiya demakdir.
“palto kiyaymi yoki kurtka?”
“fast fud yoki milliy taom”
“kola yoki fanta?”
o’tmishdagi keraksiz xotira esa yana -5 energiya.
qaysidir qilingan xatoni eslab siqilish, yoki o’zgartirib bo’lmas holatlarni o’ylash ortiqcha va juda ko’p energiya oladi.
siz abedga nima yeyishni o’ylab bosh qotirayotgan bir paytda kimdir biznesini kengaytirish yoki oylik daromadini 10-50 mingga chiqarishni rejasini qilayapti.
tasavvur qiling, Alloh bizga har kuni qarorlarimiz uchun cheklangan energiya beradi.
biz esa energiyamizni qaysi ko’ylakni kiyish yoki ishga metromi taksida yurish haqida o’ylashga sarflaymiz.
shu bilan bor imkoniyatimizni befoyda ishlatib tashlaymiz.
juda,
juda,
juda ko’p hollarda muammolar haqida ular o’ylashga arziganidan ko’p o’ylanadi. biz yechim haqida emas, emotsiyalar haqida qayg’urib ketamiz.
_
o’zi yechimiga 1 daqiqa ketadigan ishga qayg’urib 1 soatni ketkazamiz.
buni oldinam yozganman: TIME-MANAGEMENT’da shunday qoida bor:
hozir boshla, jarayon davomida qolgani to’g’rilanib ketaveradi. avtobusda asabingizga tekkan konduktorni, ishda talashib qolganingiz bug’galterni yoki ustingizga suv sachratib ketgan shopirni unuting.
siz shunaqa maishiy va arzimas o’ylar bilan o’tirganda kimdirlar kunlik 24 soatini hayotini yaxshilash va muvaffaqiyatga erishishga sarflamoqda.
@kumush_baxtiyorzoda
har bir qabul qilayotgan qaroringiz -1 energiyangizni oladi. qaror qabul qilishdagi ikkilanish esa shartli ravishda -5 energiya demakdir.
“palto kiyaymi yoki kurtka?”
“fast fud yoki milliy taom”
“kola yoki fanta?”
o’tmishdagi keraksiz xotira esa yana -5 energiya.
qaysidir qilingan xatoni eslab siqilish, yoki o’zgartirib bo’lmas holatlarni o’ylash ortiqcha va juda ko’p energiya oladi.
siz abedga nima yeyishni o’ylab bosh qotirayotgan bir paytda kimdir biznesini kengaytirish yoki oylik daromadini 10-50 mingga chiqarishni rejasini qilayapti.
tasavvur qiling, Alloh bizga har kuni qarorlarimiz uchun cheklangan energiya beradi.
biz esa energiyamizni qaysi ko’ylakni kiyish yoki ishga metromi taksida yurish haqida o’ylashga sarflaymiz.
shu bilan bor imkoniyatimizni befoyda ishlatib tashlaymiz.
juda,
juda,
juda ko’p hollarda muammolar haqida ular o’ylashga arziganidan ko’p o’ylanadi. biz yechim haqida emas, emotsiyalar haqida qayg’urib ketamiz.
_
o’zi yechimiga 1 daqiqa ketadigan ishga qayg’urib 1 soatni ketkazamiz.
buni oldinam yozganman: TIME-MANAGEMENT’da shunday qoida bor:
agar u ishni qilish 10 daqiqadan ko’p vaqt olsa, uni to-do listga tashlama, birdan bajar.
hozir boshla, jarayon davomida qolgani to’g’rilanib ketaveradi. avtobusda asabingizga tekkan konduktorni, ishda talashib qolganingiz bug’galterni yoki ustingizga suv sachratib ketgan shopirni unuting.
siz shunaqa maishiy va arzimas o’ylar bilan o’tirganda kimdirlar kunlik 24 soatini hayotini yaxshilash va muvaffaqiyatga erishishga sarflamoqda.
@kumush_baxtiyorzoda