"Ishonaman!" deydi. Oʻzini bagʻishlash u yoqda tursin, toʻliq amal qilishni ham boʻyniga olmaydi. Oʻziga yoqqan qismidan mahkam tutib olib, qolgan qismlariga qarshi argument qilib ishlatishini-ku aytmasa ham boʻladi.

"Ishonmayman!" deydi. Lekin har ikki gapining birida ishonmagan narsasiga nisbatan munosabat bildiradi.

"Vafodorman" deydi. Habardor boʻlmaguningizgacha siz ham shunday deb oʻylab yuraverasiz.

"Oʻzgardim" deydi. Koshki... Doimgidek, birinchi imkoniyat ikkinchisiga sabab boʻladi. Uchinchisi... Lekin har safar oʻzini oʻzgargan hisoblaydi.

Insonlarda ikkiyuzlamachilik odati bor. Hech kimga ikkiyuzlamachilik qilmagan boʻlsa ham, oʻziga qiladi.

Har qanday insonning ikkala yuzini ham koʻrmaguningizcha, u haqida xulosa chiqarmang.

Ikkiyuzlamachi boʻlmang! Maqsadga bir narsani mukammal qilganlar erishadi. Barchasiga osilgan insonlar bittasiga ham ega chiqolmaydi!