Бу воқеани ёзишга анча қийналдим. Ҳайратимни ечими йўқ гўё...Воқеаликни кўрасан. Мулоҳаза қиласан. Аммо..."бирор нима дейиш"га келганда "тизгин"ини тополмай қолсанг...ёмон бўлар экан. Мен кимнидир ёмонлаб, кимнидир мақтамоқчи эмасман. Ақл ўргатишдан эса бутунлай йироқман. Ўйлаб-ўйлаб, воқеаликни қандай бўлса, шундай баён қилишга, шунчаки ўз мулоҳазамни айтишга қарор қилдим: Сиз ҳам чуқурроқ ўйлаб кўринг, илтимос!
Водийда (аниқ манзилини ёзмай қўя қолай) анча йиллардан бери яхши таниш бўлган, хурматга сазовор бир дўстим бор эди. Сафарим давомида уларни йўқламасликни иложиси йўқ эди (водийга келганимни эшитиб, кетма-кет қўнғироқ бошланганди) Ва ниҳоят биз учрашдик. Водариғ!..Кўзларимга ишонмай қолдим...Келишган, юз-кўзидан ўт чақнаб турадиган, тирмашиб бўлса-да йўқни йўндирадиган олов дўстимдан асар ҳам қолмабди...Сочлари оппоқ, юзларида ажинлар ўрмалаб қолган, қадди ҳам бир оз букилгандай...
Улар мен билан кўришар экан "дўстим бормисиз?"деди-ю, кўзини олиб қочди. Юрагим шувиллаб кетди. Биз шинамгина бир тамадихонага кириб ўтирдик. Салом-алик, хол-аҳволдан сўнг, рости, сабр қилишга журъатим етмай, "тинчликми, дўст, намунча ўзингизни ташлаб юборибсиз?"дедим. Дўстимга шу керак эди менимча. Шу боис ҳам кетма-кет қўнғироқ қилиб, учрашишга ошиқганини англаб етгандек бўлдим. Бугун дўстимга қайнамас, ҳамма нарсани ичига юта оладиган ХУМ кераклигини тушундим ва индамай қулоққа айландим...
Водийда (аниқ манзилини ёзмай қўя қолай) анча йиллардан бери яхши таниш бўлган, хурматга сазовор бир дўстим бор эди. Сафарим давомида уларни йўқламасликни иложиси йўқ эди (водийга келганимни эшитиб, кетма-кет қўнғироқ бошланганди) Ва ниҳоят биз учрашдик. Водариғ!..Кўзларимга ишонмай қолдим...Келишган, юз-кўзидан ўт чақнаб турадиган, тирмашиб бўлса-да йўқни йўндирадиган олов дўстимдан асар ҳам қолмабди...Сочлари оппоқ, юзларида ажинлар ўрмалаб қолган, қадди ҳам бир оз букилгандай...
Улар мен билан кўришар экан "дўстим бормисиз?"деди-ю, кўзини олиб қочди. Юрагим шувиллаб кетди. Биз шинамгина бир тамадихонага кириб ўтирдик. Салом-алик, хол-аҳволдан сўнг, рости, сабр қилишга журъатим етмай, "тинчликми, дўст, намунча ўзингизни ташлаб юборибсиз?"дедим. Дўстимга шу керак эди менимча. Шу боис ҳам кетма-кет қўнғироқ қилиб, учрашишга ошиқганини англаб етгандек бўлдим. Бугун дўстимга қайнамас, ҳамма нарсани ичига юта оладиган ХУМ кераклигини тушундим ва индамай қулоққа айландим...