Sen meni shunchaki yaratganing yoʻq,
Shunchaki yashashni men odat qildim.
Shundanmi hushusiz, huzusiz, quruq,
Shunchaki joʻngina ibodat qildim.
Saodat asbobi Kalomingda jam,
Yoʻlga rahnamo-yu, koʻngilga malham,
Qurʼon oʻqisam-da, har on oʻqisam,
Boʻgʻzimdan oʻtkazmay tilovat qildim.
Rasuling soʻziga qulogʻim tutdim,
Lekin qalb qulogʻin qattiq bekitdim,
Asli kimligimni ancha unutdim,
Shayton daʼvatini ijobat qildim.
Dardlarga darmonim istigʻfor, ammo
Quruq oh-vohlarni boʻlar deb davo,
Xasdek hasratimni etib muammo,
Uchragan har kasga shikoyat qildim.
Riyo libosini kiyib tanimga,
Maqtovlar yogʻdirib oʻzim shaʼnimga,
Zarra amal qilmay oʻrganganimga,
Sayrab oʻzgalarni hidoyat qildim...
Shuncha xato bilan qarab kechamga,
Gunohlar yukidan botgancha gʻamga,
Koʻzlarim chirt yumiq boqib olamga,
Oʻzimni anchayin xijolat qildim!
Sen meni shunchaki yaratganing yoʻq,
Shunchaki yashashni men odat qildim...Oʻtkirbek Muhammadsobir