Abu Umama (Alloh undan rozi bo'lsin) rivoyat qiladi:
"Allohning Rasuli (sollallohu alayhi va sallam) huzuriga bir yigit kelib dedi:
– Ey Allohning Rasuli! Menga zino qilishga izn berasizmi?
Bu so‘zni eshitgan sahobalar unga qarab g‘azab bilan shivir-shivir qila boshlashdi:
– Jim bo‘l, jim bo‘l!
Allohning Rasuli (sollallohu alayhi va sallam) esa unga shunday dedilar:
– Menga yaqin kel!
Yigit yaqin keldi va Rasulullohning yoniga o‘tirdi. Shunda Payg‘ambar (sollallohu alayhi va sallam) undan so‘radilar:
– Sen o‘z onangning shunday ish qilishini istaysanmi?
Yigit javob berdi:
– Yo‘q, Allohga qasam, ey Allohning Rasuli, bunday bo‘lishini istamayman! Alloh meni sizga fidoya qilsin!
Rasululloh dedilar:
– Boshqa odamlar ham o‘z onalariga bunday bo‘lishini istashmaydi.
So‘ng Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) undan so‘rashda davom etdilar:
– Sen o‘z qizing, opang, xolang yoki amaking qizining shunday ish qilishini xohlaysanmi?
Har safar yigit:
– Yo‘q, Allohga qasam, bunday bo‘lishini istamayman, ey Allohning Rasuli! – deb javob berdi.
Rasululloh har safar unga shunday dedilar:
– Boshqa odamlar ham o‘z yaqinlari uchun bunday bo‘lishini istashmaydi.
So‘ngra Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) yigitning boshiga qo‘l qo‘yib, unga duo qildilar:
– Ey Alloh, uni mag‘firat qil, qalbini pokla va uni zinodan saqla!
Shundan keyin yigit hech qachon bu kabi ishlarga qo‘l urmagan."
(Ahmad 256-257, Haythami 1/129)
@azatovblogg