Behbudiyning sag‘anasini izladim

Cho‘kmishdi yer uzra olam to‘sig‘i,
O‘ksuzlik boyqushi qanot qoqardi.
Botuvda qizarib turg‘an bulutdan
Ezilgan ko‘nglima motam yog‘ardi.

Haqsizliq shahrining qon hidli yeli
Armonim gulidan bir yaproq uzub
Bahorsiz cho‘llarga sovurib qo‘ydi.
Ul nozli yaprog‘im so‘lib, sarg‘ayib,
Yo‘qsul qolg‘anlarday har yon yugurdi.
Zolimlar, mazlumlar, zulumlarning-da,
Qayg‘ular, alamlar, o‘lumlarning-da,
Barig‘a uchradi, barchasin ko‘rdi.
O‘z yo‘qotg‘anin izlardi – so‘rdi.
Bir darak topmag‘ach, birdan bir tikildi.
Bor kuchin to‘pladi.
Zolimning taxtini titratkan bir tovush
Qichqirdi:
– Otamning qabrini qay yerga yoshirding?!
Bot so‘yla...

Kirli toj ko‘b qo‘rqdi botur tovshidan
Seskanib, titrab... yoshirundi
Bir javob bermasdan.

Abdurauf Fitrat