ҚИДИРАРЛАР

Одамлар турфа хил, гар лозим бўлса,
Ҳар ёна югуриб, зир қидирарлар.
Локин ўзларига даркор ўлмаса,
Нари борса уни бир қидирарлар.

Айримлар етарли ақл йўғидан,
Зарба еб чарчашар замон тиғидан.
Баъзилар ўзганинг чимилдиғидан
Дунёга яширин сир қидирарлар.

Худойим қисмаган бўлса сезгидан,
Оқил ўз айбини топар кўзгудан.
Жоҳиллар хатони излаб ўзгадан,
Тирноқ орасидан кир қидирарлар.

Нодонлар ўзгармас эллик ёшида,
Ҳикмат тополмаслар ориф қошида.
Солиҳлар бир маслак, йўлнинг бошида
Манзилга элтувчи пир қидирарлар.

Кимлар бор, хотиржам ошини ошаб,
Жим ўтиб кетарлар одамга ўхшаб.
Баъзилар мазмунсиз умрни яшаб,
Саҳро ўртасида қир қидирарлар.

Кўплар бу дунёга келиб-келмасдан,
Яшарлар ерни ҳеч писанд қилмасдан.
Аслини олганда, билиб-билмасдан
Ўзларига лойиқ ер қидирарлар.

@Xayrulla_Hamidov_adabiyot