Asrorova

QISH IMTIHONI

O'tgan kunlarda ko'pchilikda bo'lgani kabi menda ham dars tayyorlashdagi samarasizlik, noturg'un kayfiyat, ishyoqmaslik, tetiklikning yo'qolishi kabi yoqimsiz holatlar kuzatildi. Bu yorug' kunlarning qisqarishi, to'satdan kelgan sovuq ob-havo, imtihonlar boshlangani sababli bo'lgan bosim va boshqa ko'plab omillar tufayli edi. Bu menga quyidagi oyatni eslatdi:

وَنَبۡلُوكُم بِٱلشَّرِّ وَٱلۡخَيۡرِ فِتۡنَةٗۖ

Biz sizlarni (sabr-toqatlaringizni sinash uchun) yomonlik bilan va (shukr qilishingizni sinash uchun) yaxshilik bilan imtihon qilurmiz (21:35)
-----
Kechagi davomli qor va bir qancha xushxabarlar avvalgi qiyinchilikni esdan chiqartirib yubordi. Tetik holda toqat bilan samarali dars tayyorlash, turg'un kayfiyat, charchoqlarning yo'qolishi kabi kishiga yoqimli bo'lgan hislarni in'om etdi Robbim. Bu menga Qur'ondagi quyidagi oyatni eslatdi:

إِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ یُسۡرࣰا

Albatta, bir qiyinchilik bilan osonchilik bordir (94:6)
-----
Hayotimizga Allohning Kalomi bo'lgan Qur'ondan munosabat olishimiz uchun bizga O'z Kalomini nozil qilgan Allohga hamd bo'lsin. Bizni qiyinchilikda va osonchilikda, faqirlikda va boylikda, musibatda va xursandchilikda, yoshlik va qarilikda O'zining Haq dinida sobit qilsin

Shaxsiy tanishuv

“-Kanalimni nima uchun kuzatasiz” so’radim do’stimdan

-Shaxsiy rivojlanish uchun

Kompyuterimni rivojlantirishga ustaga olib borsam, ichiga qarardi. Kamchiligini topib, keyin rivojlantirardi.

Shaxsiy rivojlanish ham shunday - shaxsiy tanishuvdan boshlanadi.

Tashqarini tanish - oyna va tarozi bilan bo’ladi.

Ichkarini tanish ustoz, do’st va ishlar bilan bo’ladi.

Xatoingizni ayamay aytadigan ustoz va do’stingiz bo’lsin. Fidbeklarni yig’ib boring.

Ishlar axloqning belgilaridir degandi Aristotel.

Ishlaringizni tagiga qarang. Nima sababdan qilyapman? Obro’, pul, g’am, qo’rqinch, yaxshilik?

Tanishsangiz rivojlanasiz. Tanishmasangiz zo’r ekanman deb yuraverasiz)

Avstraliya ham 16 yoshdan kichiklarga ijtimoiy tarmoqlarni ta’qiqladi. (avvalgilarini yozgandim)

Jarima - 32 mln$ gacha.

Jonatan Haidthning ijtimoiy tarmoq va telefonlar zarari haqida kitobi chiqdi.

Xulosasi: 16 yoshgacha ijtimoiy tarmoqlardan foydalanish bolalarni, zaifroq, ahmoqroq, dangasaroq, ko’proq siqiladigan, diqqatsiz qilib qo’yayapti.

Butun kitob dalillardan iborat.

Smartfon, planshet olib berib - tinchlik sotib olayotgandursiz. O’rniga farzandingiz potensialini yo’qotib yuboryapsiz.

Bolangizni kelajakda muvaffaqiyatli bo’lishini istayapsizmi?

IT, top universitet, eng kuchli ustozlar, to’garaklar kabi yuzta narsaga ovora bo’lmang.

Shunchaki 16-yoshigacha ijtimoiy tarmoq, virtual o’yinlardan uzoq tuting.

Real o’yinlar, kutubxona, foydali videolar to’la hard disk qilib bering.

Bediqqat, sabrsiz, xotirasi past 95% tengdoshlaridan kilometrlar oldinda bo’ladi.

1-avgust dahshatlari yumshay boshladi. Dastlab uchta yoʻnalishni tanlash mumkin qilib qoʻyildi. Bu yaxshi yangilik edi. Chunki bizning davrda kimdir OʻzMUning tarix yoʻnalishidan 190 ball bilan yiqilardi. Oʻsha yili BuxDUda esa 170 ball bilan grantga kirish mumkin boʻlib qolardi.

Keyin beshta yoʻnalishni tanlash imkoniyati yaratildi. Buyam yaxshi dedik. Keyin super kontraktga ruxsat berildi. Bunisi endi ta'lim islohoti emas, shunchaki diplom sotish edi.

Keyin sirtqi ta'limga ruxsat berildi. Bu ham diplom sotishning bir koʻrinishi. Qachondir uzoq yillik ish tajribasiga ega xodim sirtqi ta'limda oʻqib chiqardi. Endilikda maktabni tugatiboq sirtqi ta'limga kirib, yiliga ikki marta oʻqishga borib, diplom qoʻltiqlab chiqa boshlashdi.

Xususiy universitetlarga ruxsat berilgach esa hamma yoqni talaba bosdi. "Davlat oliygohiga kirolmadingizmi? Bizning universitetda imtihonsiz talaba boʻling" degan chaqiriq bilan kirib keldi ular. Oʻqishga kirish shu qadar oson boʻlgan sharoitda davlat oliygohiga kirolmaydigan darajadagi abituriyentlar xususiy universitetlarga yopirilishdi.

Maktabdagi taʼlim ahvoli hammaga maʼlum. Undagi bilim hech ishga yaramaydi. Shu bois bizda repetitorlik sohasi gullab-yashnagandi. Oliy taʼlimga kirmoqchi boʻlganlar maktab davrida yoki maktabni tugatgach kamida ikki-uch yil repetitorga borishardi. Kuniga 15-16 soatlab dars qilishardi. Yaxshigina poydevor bilan borishardi oliy taʼlimga.

Hozir esa imtihon qilsang oltinchi sinf darajasidagi savollarga javob berolmaydigan yoshlar xususiy universitetlarda oʻqishyapti. Har qanday kuchli oʻqituvchi boʻlmasin, har qanday kuchli tizim boʻlmasin bularni oʻqitishning iloji yoʻq (aksiga olib tizim ham talabani oʻqitishga emas, pulini olib diplom berishga qaratilgan). Chunki maktab bola darajasida ham bilimi yoʻq ularning.

Ertaga ming-minglab besavod oʻqituvchilar, chala shifokorlar, layoqatsiz xodimlar jamiyat hayotiga qoʻshilishadi. Siz-u bizning taqdirimizga ta'sir qilishadi. Kelajakni oʻylasam qoʻrqib ketaman gohida.

Ish qurollari haqida

Telefon. Telefondan ishlash - xato. Faqat majbur bo’lganda. Safarda. Shoshib turganda. Telefonda matn sekinroq o’qiladi. Sekinroq yoziladi. Bir xil ish uchun ikki barobar ko’proq vaqt ketadi. Odamlar kun bo’yi telefondan ishlaydi - yana vaqtim yetmayapti deb hayron bo’ladi.

Noutbuk. Ish uchun eng qulay. Hamma joyda ishlatsa bo’ladi - kutubxona, kafe, ishxona, sohil bo’yi. Bitta ekran qo’shsa kompyuterga aylanadi. Noutbukni ochib ishlamaslik qiyin. Ayniqsa makbuk bo’lsa. Batareya ikki kunga yetadi.

Planshet. Ishlab bo’lmaydi. Sotuvchi va reklama sizga teskarisini aytadi. Ruchkasi bilan qiziqtiradi. Sensor ishlash uchun emas. O’ynash uchun qulay. Balki shunga video ko’rish va o’ynash planshetlarda ishlashdan 6 barobar keng tarqalgandur. Planshetga ishlash uchun har safar o’tirganimda, chalg'iyman. Youtubega ulanib ketadi.

Monoblok. Kompyuter. Katta ekran. Bitta qaraganda qulay ko’rinadi. Aslida kompyuter uchun doimiy joy kerak. Shunga yarasha og’ir ishlarni qiladigan kompyuter bo’lmasa - faqat chang yig’ib yotadi. Odam doim ham bir joydan ishlayvergisi kelmaydi. Toza havoga ko’tarib olib chiqib keta olmaydi. Bunga noutbuk qulayroq.