Oxirgi paytlar juda kayfiyatim tushib ketgandi (Koreyadaligingizning o’zi sizni baxtli qilib qo’yolmaydi, lol)
Shuning uchun postlarim ham almoyi aljoyi…)
Kasallik natijasida kayfiyatning tushishi, uyqu buzilishi, yolg’izlik, uy sog’inchi - hammasi baravar keldi.
Shunday yo’llar borki yolg’iz o’tishga majbur bo’lasan kishi.
Men o’z holatim, hislarim, kamchiliklarim, menga qanchalik qiyin bo’lgani va men ham oddiy odamligimni aytishdan uyalmayman, chunki ularning hammasi mening bir qismim. Ular birgalashib meni hosil qiladi.
Men ularni mahkam bag’rimga bosib tan olaman, ma’lum bir vaqt o’zimga shunday xaosda bo’lishga ham ruxsat beraman.
O’zgargan narsa yagona:
Meni menligimcha qabul qila olmaganlardan yupanch kutmayman. Ularni shunchaki mendan xalos etaman. Faqat “yaxshi” (boshqacha aytganda “qulay”) ligimdagina meni kerakli deb bilganlar menga umuman kerakmas~
Avvallari yolg’iz qolib ketish yaxshimas, deb o’ylardim. Shuning natijasida barcha munosabatlarni saqlab qolishga urinardim hatto toksiklarigacha (qanchalik soddalik a, bro?).
Koreyada rostakasimiga yolg’iz yashagach bu unchalik yomonmasligini, qaytaga hayotiy quvvatingizning ancha qismi tejalishi va bu o’zingiz haqida ko’proq o’ylash imkoniyati ekanligini tushundim.
Hozir menga nisbatan har qanday ortiqcha harakat va o’sha odam bilan xayrlashaman. Chunki bu dunyoda hammani rozi qilib bo’lmas ekan, aksincha odam zotini rozi qilishga urinish katta xato bo’lib chiqdi.
Hozir ham birinchi ko’rganda hammaga teng yaxshi munosabatdaman, lekin keyingi munosabatim qanaqa bo’lishi ularning o’ziga bog’liq.
Shuning uchun orangizda qachonlardir men bo’lganim kabi “qulay” odamlar bo’lsa tekin maslahat:
Odamlarni ajratishni o’rganing. Sizga nisbatan qilingan har qanday yomon munosabat o’sha odam bilan xayrlashishingiz kerakligiga ishoradir. Juda tutib qolgingiz kelsa faqat bir marta imkon berishingiz mumkin (uchinchi marta esa faqat ahmoqlar kechiradi).
Yangi yilda yaxshi odamlar hamrohingiz bo’lsin 😉
@Uzbek_Eunhye