#reading
"Bugun osoyishta o‘ylab ko‘rganimizda, nega Yevropa 1914-yilda urushga kirib qoldi, degan savol tug‘ilsa, hech qanday oqilona sabab, hatto bahona ham topilmaydi. Gap mutlaqo g‘oyalarda emas, hatto chegaradosh kichik hududlarda ham emas edi; men kuchning haddan ziyod to‘planishi - qirq yillik tinchlik davomida yig‘ilib, zo‘ravonlik ila chiqish yo‘lini qidirgan ichki dinamizmning fojiali natijasidan boshqa tushuntirish topa olmayman.
Har bir mamlakat to‘satdan qudratli bo‘lishni istab qoldi, o'z navbatida boshqalar ham shuni xohlayotganini unutgan holda. Har biri o‘zgalar hisobiga yana nimanidir qo‘lga kiritishni xohlardi. Eng yomoni shunda ediki, bizni aynan qalbimizga yaqin tuyg‘u - umumiy optimizm aldadi, chunki har birimiz oxirgi daqiqada raqib baribir qo‘rqib ortga qaytishiga yoki diplomatlarimiz navbatma-navbat safsatabozlikka qilayotganiga ishonardik."
Stefan Sveyg o'zining "Kechagi dunyo" memuarida Yevropa osmoniga yaqinlashib kelayotgan urush soyasini qanday payqamay qolishganini ham juda go'zal tushuntirib o'tgan ekan.
O'sha davrdagi Yevropa qudratli, tetik va ajoyib edi. Biroq, Sveyg va boshqalar farovonligi ortida xavf yashiringanini xayoliga ham keltirmagandi. O‘sha paytda Yevropa uzra esayotgan mag‘rur ishonch shamoli bulutlarni ham olib kelardi. Ehtimol, yuksalish juda tez bo‘lgan, davlatlar va shaharlar haddan ziyod shoshilinch ravishda kuchaygan, kuch esa doimo odamlarni ham, davlatlarni ham undan foydalanishga, hatto uni suiiste’mol qilishga undaydi. Yevropa davlatlari boy edi. Ammo bu kamlik qilardi.
@panda_books
"Bugun osoyishta o‘ylab ko‘rganimizda, nega Yevropa 1914-yilda urushga kirib qoldi, degan savol tug‘ilsa, hech qanday oqilona sabab, hatto bahona ham topilmaydi. Gap mutlaqo g‘oyalarda emas, hatto chegaradosh kichik hududlarda ham emas edi; men kuchning haddan ziyod to‘planishi - qirq yillik tinchlik davomida yig‘ilib, zo‘ravonlik ila chiqish yo‘lini qidirgan ichki dinamizmning fojiali natijasidan boshqa tushuntirish topa olmayman.
Har bir mamlakat to‘satdan qudratli bo‘lishni istab qoldi, o'z navbatida boshqalar ham shuni xohlayotganini unutgan holda. Har biri o‘zgalar hisobiga yana nimanidir qo‘lga kiritishni xohlardi. Eng yomoni shunda ediki, bizni aynan qalbimizga yaqin tuyg‘u - umumiy optimizm aldadi, chunki har birimiz oxirgi daqiqada raqib baribir qo‘rqib ortga qaytishiga yoki diplomatlarimiz navbatma-navbat safsatabozlikka qilayotganiga ishonardik."
Stefan Sveyg o'zining "Kechagi dunyo" memuarida Yevropa osmoniga yaqinlashib kelayotgan urush soyasini qanday payqamay qolishganini ham juda go'zal tushuntirib o'tgan ekan.
O'sha davrdagi Yevropa qudratli, tetik va ajoyib edi. Biroq, Sveyg va boshqalar farovonligi ortida xavf yashiringanini xayoliga ham keltirmagandi. O‘sha paytda Yevropa uzra esayotgan mag‘rur ishonch shamoli bulutlarni ham olib kelardi. Ehtimol, yuksalish juda tez bo‘lgan, davlatlar va shaharlar haddan ziyod shoshilinch ravishda kuchaygan, kuch esa doimo odamlarni ham, davlatlarni ham undan foydalanishga, hatto uni suiiste’mol qilishga undaydi. Yevropa davlatlari boy edi. Ammo bu kamlik qilardi.
@panda_books