Hidoyat
Madinalik ikki yigit Turkiyaga safar qilishga qaror qildilar. Ularning bu safardan ko‘zlagan maqsadlari ish topish emasdi. Yoki biron-bir universitetga topshirish ham emasdi. Yana shonli ajdodlari singari Islomiyatni yoyish uchun ham emasdi...
Ular bu yerda o‘z shaharlarida qilolmaydigan bir ish - to‘yguncha spirtli ichimlik ichish niyatida edilar...
Ular Istanbulga yetib kelib, ichkilik sotib olishdi. Taksiga o‘tirib, hech kim ko‘rmasin deya, shahar tashqarisidagi bir mehmonxonaga borib joylashdilar. Mehmonxona administratori ro‘yxatga qo‘yar ekan, qayerdan kelganliklarini so‘radi. Madinalik ekanliklarini eshitib xursand bo‘lib ketdi. Dunyoning eng nurli shahrining insonlari bo‘lgan bu yigitlarga oddiy xona bergisi kelmadi. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga bo‘lgan hurmat va muhabbat, u shaharning saodatli aholisiga bo‘lgan yuksak ehtiromi tufayli, mehmonxonaning butun boshli bir bo‘lagini ajratib berdi...
Mehmonxona xodimining bu ajoyib mehmondo‘stligi sababini o‘ylab ham o‘tirmagan yigitlar xonalariga joylashdilar. Yarim kechagacha Istanbuldan sotib olgan ichkiliklarini ichishlik bilan mashg‘ul bo‘ldilar. Biri g‘irt mast holga keldi. Ikkinchisi esa, oyoqda arang turar bo‘ldi. Shundan so‘ng ikkovlon uxlab qoldilar....
Soat 5.30 da eshik taqilladi. Kim bo‘lishi mumkin bunday erta tongda? Do‘stlardan biri uyg‘ondi va bir amallab eshikni ochdi. Yarim yumuq ko‘z bilan qiya ochilgan eshikdan mo‘raladi. Eshikda administrator turardi. U hech narsadan shubha qilmay dedi:
- Bizning masjidimiz imomi bu yerda Madinalik mehmonlar borligini eshitib, bamdod namozini o‘qib berishlikdan voz kechdi. Marhamat qilib tushinglar. Biz sizni pastda, masjidda kutamiz...
Yigit eshitgan so‘zlaridan qotib qoldi. Tezda sherigini uyg‘otdi.
- Sen Qurʼondan u-bu narsa bilasanmi?
- Namoz o‘qib beradigan holatda emasman, - dedi.
Gunoh ustida qo‘lga tushgan jinoyatchilar, hali to‘la xushyorlashmagan do‘stlar bu noqulay ahvoldan chiqish yo‘lini o‘ylay boshlashdi. Birdan yana eshik taqilladi.
- Bo‘la qolinglar. Jamoat kutyapti. Quyosh chiqishiga oz qoldi...
Boshqa chora yo‘q!
Ular tez vannaxonaga kirib, yaxshilab g‘usl qilishdi. Keyin pastga tushishdi. Xanaqox xuddi jumadagidek odam bilan to‘la edi. Hamma ularga qarab jilmayar, xush keldingiz, deya nazarlari bilan salomlashishar edi. Yigitlardan biri imomning o‘rniga chiqdi...
Takbiri tahrimadan so‘ng, “Fotiha”ni o‘qiy boshladi. Alloh taʼoloning huzurida o‘zining bu tuban xolatidan uyalganidan yigit yig‘lab yubordi...
Jamoat ham Madina sog‘inchidan va Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni eslab, piq-piq yig‘lay boshladilar...
Voqea qahramonining hikoya qilishicha:
- Ikki rakaatda ham zo‘r-bazo‘r zamga “Ixlos”ni o‘qidim. Chunki, men “Fotiha” va “Ixlos”dan boshqa hech bir surani bilmasdim... Namozdan so‘ng odamlar salomlashish uchun men tomonga yopirildilar. Birin- ketin meni quchoqlay ketdilar...
Bu voqea ikki do‘stning hidoyat topishlariga sabab bo‘ldi. Ular Madinaga qaytib, ilm oldilar.
Hozirda o‘sha namoz o‘qib bergan yigit bir masjidda imom bo‘lib, insonlarni Allohning diniga chaqiruvchi - ajoyib daʼvatchiga aylangan...
Baʼzan Robbimiz shunday holatlarga soladiki, bu narsa bizni tamoman o‘zgarishimizga sabab bo‘ladi. Biz avval qadrlamagan narsalarni qadrlashga o‘rgatadi!
Darhaqiqat, Alloh xohlagan bandasini adashtiradi. Va xohlagan bandasini to‘g‘ri yo‘lga boshlaydi!
Facebookdan.
Madinalik ikki yigit Turkiyaga safar qilishga qaror qildilar. Ularning bu safardan ko‘zlagan maqsadlari ish topish emasdi. Yoki biron-bir universitetga topshirish ham emasdi. Yana shonli ajdodlari singari Islomiyatni yoyish uchun ham emasdi...
Ular bu yerda o‘z shaharlarida qilolmaydigan bir ish - to‘yguncha spirtli ichimlik ichish niyatida edilar...
Ular Istanbulga yetib kelib, ichkilik sotib olishdi. Taksiga o‘tirib, hech kim ko‘rmasin deya, shahar tashqarisidagi bir mehmonxonaga borib joylashdilar. Mehmonxona administratori ro‘yxatga qo‘yar ekan, qayerdan kelganliklarini so‘radi. Madinalik ekanliklarini eshitib xursand bo‘lib ketdi. Dunyoning eng nurli shahrining insonlari bo‘lgan bu yigitlarga oddiy xona bergisi kelmadi. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga bo‘lgan hurmat va muhabbat, u shaharning saodatli aholisiga bo‘lgan yuksak ehtiromi tufayli, mehmonxonaning butun boshli bir bo‘lagini ajratib berdi...
Mehmonxona xodimining bu ajoyib mehmondo‘stligi sababini o‘ylab ham o‘tirmagan yigitlar xonalariga joylashdilar. Yarim kechagacha Istanbuldan sotib olgan ichkiliklarini ichishlik bilan mashg‘ul bo‘ldilar. Biri g‘irt mast holga keldi. Ikkinchisi esa, oyoqda arang turar bo‘ldi. Shundan so‘ng ikkovlon uxlab qoldilar....
Soat 5.30 da eshik taqilladi. Kim bo‘lishi mumkin bunday erta tongda? Do‘stlardan biri uyg‘ondi va bir amallab eshikni ochdi. Yarim yumuq ko‘z bilan qiya ochilgan eshikdan mo‘raladi. Eshikda administrator turardi. U hech narsadan shubha qilmay dedi:
- Bizning masjidimiz imomi bu yerda Madinalik mehmonlar borligini eshitib, bamdod namozini o‘qib berishlikdan voz kechdi. Marhamat qilib tushinglar. Biz sizni pastda, masjidda kutamiz...
Yigit eshitgan so‘zlaridan qotib qoldi. Tezda sherigini uyg‘otdi.
- Sen Qurʼondan u-bu narsa bilasanmi?
- Namoz o‘qib beradigan holatda emasman, - dedi.
Gunoh ustida qo‘lga tushgan jinoyatchilar, hali to‘la xushyorlashmagan do‘stlar bu noqulay ahvoldan chiqish yo‘lini o‘ylay boshlashdi. Birdan yana eshik taqilladi.
- Bo‘la qolinglar. Jamoat kutyapti. Quyosh chiqishiga oz qoldi...
Boshqa chora yo‘q!
Ular tez vannaxonaga kirib, yaxshilab g‘usl qilishdi. Keyin pastga tushishdi. Xanaqox xuddi jumadagidek odam bilan to‘la edi. Hamma ularga qarab jilmayar, xush keldingiz, deya nazarlari bilan salomlashishar edi. Yigitlardan biri imomning o‘rniga chiqdi...
Takbiri tahrimadan so‘ng, “Fotiha”ni o‘qiy boshladi. Alloh taʼoloning huzurida o‘zining bu tuban xolatidan uyalganidan yigit yig‘lab yubordi...
Jamoat ham Madina sog‘inchidan va Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni eslab, piq-piq yig‘lay boshladilar...
Voqea qahramonining hikoya qilishicha:
- Ikki rakaatda ham zo‘r-bazo‘r zamga “Ixlos”ni o‘qidim. Chunki, men “Fotiha” va “Ixlos”dan boshqa hech bir surani bilmasdim... Namozdan so‘ng odamlar salomlashish uchun men tomonga yopirildilar. Birin- ketin meni quchoqlay ketdilar...
Bu voqea ikki do‘stning hidoyat topishlariga sabab bo‘ldi. Ular Madinaga qaytib, ilm oldilar.
Hozirda o‘sha namoz o‘qib bergan yigit bir masjidda imom bo‘lib, insonlarni Allohning diniga chaqiruvchi - ajoyib daʼvatchiga aylangan...
Baʼzan Robbimiz shunday holatlarga soladiki, bu narsa bizni tamoman o‘zgarishimizga sabab bo‘ladi. Biz avval qadrlamagan narsalarni qadrlashga o‘rgatadi!
Darhaqiqat, Alloh xohlagan bandasini adashtiradi. Va xohlagan bandasini to‘g‘ri yo‘lga boshlaydi!
Facebookdan.