“Chet elda oʻqish tugul, oʻqigan qiz boʻlsa uylanmayman” deyotganlar, boʻlajak farzandlari haqida qaygʻurmasmilar?Ziyolilar millatning qizlarini oʻqitishni targʻib qilayotgan bir paytda oʻzlarini bunday tutishlari nimasi? Kelgusi shakllanajak jamiyatga oʻzlarini aloqador deb bilmasmilar? Quloqlari tinchligidan boʻlak boshqa bir narsani oʻylardilarmi oʻzi? Oʻz uyida oʻz tilida gapirgani uchun turtkilanadigan millatning nogiron qilingan ongini islox qilishga bel bogʻlanayotgan paytda nega jim boʻlib qolarlar? Vatanni sevmasliklari nigohidan, “surish kerak” degan soʻzlaridan ma’lum. “Ey yigitlar qani sizning mardligingiz” degan savollarni bergim kelgandi shunchaki.
