#Бугун ўзбек адабиётининг чинорларидан бири севимли шоиримиз, нуктадон муаррих олим, меҳрибон, хайрихоҳ ва бағрикенг Устоз Хуршид Даврон муборак 73 ёшни қаршиладилар. Устознинг адабиётимизга қўшган ҳиссаси беқиёс. Юз ёшларида ҳам қутлаш насиб қилсин!
АСЛИДА
“– Қаерга кетяпмиз, устоз?
Шайх Кубро ака-укага тикиларкан:
– Ватанга, бўтам, деди…”
“Шаҳидлар шоҳи” қиссасидан
Устоз Хуршид Давронга атадим
Аслида, бу йўлдан юргулиги йўқ,
бу йўлнинг ўзи йўқ, аслида…
элтгулик сиёҳи йўқдек Ватанга,
қайтанга пайсалга солгувчи
минг тур нағмаси бор…
Парвардигор!
Аслида, шу “аслида” – деган
сўзнинг ўзи йўқ.
Ўзи йўқнинг кўзи йўқ!
Йўқ сўз поясига,
ҳақиқат тиркаймиз!
Йўқлик ғоясига
қурт тушмасин, деб
оҳак суркаймиз.
Неча минг пуштдан бери…
Аслида, вақт ҳам йўқ.
Ёруғлик йили ҳам,
ёруғликнинг ойи,
куни,
соати,
дақиқаси,
лаҳзаси бўлмай,
унинг йили бўларканми?!
Бу ғирром ўйиннинг
ҳе-е-е-ч завқи йўқ,
аслида, фарқи йўқ!
Аввалу охирнинг,
ботину зоҳирнинг.
Яшаш ҳудуди йўқ,
Изтиробдан нари,
Соғинчдан холи,
Армондан ўзга!
Аслида, яшагулиги йўқ бу
турган-битгани синовлию ўлчовлида
илк синов –
Одам Ато эди, аслида!
(ўлда-жўлда қолган насаб тақдири эмас)
Лекин биз –
уриниб кўрувчиларнинг
учинчи сайёрасида –
абадий сарсонлик ҳуқуқи билан
Ватанга қайтяпмиз
навбатма-навбат,
билиб ё билмай…
Бор-йўқ маъни шу.
Фақат борганимизда Ватаннинг
Одам Ато қувилганидан ташқари
яна икки шамойили кўринар…
Аросат Ватани,
Дўзах Ватани.
Бу ғирром ўйиннинг
ҳе-е-е-ч завқи йўқ,
аслида, фарқи йўқ!
Ўқигулиги йўқ бу шеърни!
Бу шеър ҳам эмас, аслида…
лекин сиз ўқидингиз…
Алибек Анварий
АСЛИДА
“– Қаерга кетяпмиз, устоз?
Шайх Кубро ака-укага тикиларкан:
– Ватанга, бўтам, деди…”
“Шаҳидлар шоҳи” қиссасидан
Устоз Хуршид Давронга атадим
Аслида, бу йўлдан юргулиги йўқ,
бу йўлнинг ўзи йўқ, аслида…
элтгулик сиёҳи йўқдек Ватанга,
қайтанга пайсалга солгувчи
минг тур нағмаси бор…
Парвардигор!
Аслида, шу “аслида” – деган
сўзнинг ўзи йўқ.
Ўзи йўқнинг кўзи йўқ!
Йўқ сўз поясига,
ҳақиқат тиркаймиз!
Йўқлик ғоясига
қурт тушмасин, деб
оҳак суркаймиз.
Неча минг пуштдан бери…
Аслида, вақт ҳам йўқ.
Ёруғлик йили ҳам,
ёруғликнинг ойи,
куни,
соати,
дақиқаси,
лаҳзаси бўлмай,
унинг йили бўларканми?!
Бу ғирром ўйиннинг
ҳе-е-е-ч завқи йўқ,
аслида, фарқи йўқ!
Аввалу охирнинг,
ботину зоҳирнинг.
Яшаш ҳудуди йўқ,
Изтиробдан нари,
Соғинчдан холи,
Армондан ўзга!
Аслида, яшагулиги йўқ бу
турган-битгани синовлию ўлчовлида
илк синов –
Одам Ато эди, аслида!
(ўлда-жўлда қолган насаб тақдири эмас)
Лекин биз –
уриниб кўрувчиларнинг
учинчи сайёрасида –
абадий сарсонлик ҳуқуқи билан
Ватанга қайтяпмиз
навбатма-навбат,
билиб ё билмай…
Бор-йўқ маъни шу.
Фақат борганимизда Ватаннинг
Одам Ато қувилганидан ташқари
яна икки шамойили кўринар…
Аросат Ватани,
Дўзах Ватани.
Бу ғирром ўйиннинг
ҳе-е-е-ч завқи йўқ,
аслида, фарқи йўқ!
Ўқигулиги йўқ бу шеърни!
Бу шеър ҳам эмас, аслида…
лекин сиз ўқидингиз…
Алибек Анварий