Kecha shaharga bordim. Ko'chada ko'p piyoda yurdim va bir narsani guvohi bo'ldim: haqiqatdan ham qo'limizdagi bu matohga berilib ketibmiz. Xuddi atrofimdagi, ko'chadagi hamma qo'lidagi matohga qarayotgandek edi. O'zimga yo'q bo'lgani uchunmi judayam g'alati va xunuk ko'rindi. Kimdir telefoniga qarab baqirgan, kimdir nimadir ko'rib ketyapti, hattoki telefonda kitob o'qib ketayotganlarni ham ko'rdim... Men esa qo'limda kitob bilan ularga qaramasdan, diqqatimni kitobga qaratishga harakat qilardim

Qishloqda bunchalik emas. Bizni qishlog'imizda ko'pchilik bir-birini taniydimi yoki hurmat uchunmi ko'chada yonidan o'tib ketayotganida hech bo'lmasa salom berib, hol-ahvol so'raladi. Shaharda yurib shularni o'ylaganimda, qishlog'imdagi holatni shahar bilan solishtirib doim yoqtirmaydigan qishlog'im ko'zimga chiroyli ko'rinib ketdi ✨

#actual #just #criticism
@umidxon_blog