#яширин_сирлар
117-қисм
Дарди боласини ўқитиш, тўй қилиш, мошина- уй қилиш билан оввора. Пандемия деган бало чиқиб инсонлар интернетни кўп ишлатадиган бўлишгач, ҳамманинг ўз шахсий телевиденяси пайдо бўлиб, қанчалик хато ва камчиликларимиз бўлса, деярли ҳар куни ҳар хили чиқди ва чиқишда давом этаяпти. Авваллари ичида, балки кўпи билан ён атрофига айтадиган гапини энди видео ва расмлар остига коментария изоҳлар ёзиш билан тушунча савиямизни ҳам кўрса бўладиган бўлди. Яна бошқа иши ярим қолган хужжатлар ҳам бор. Жавоҳирнинг бунчалик аниқ ва лўнда қилиб бу маълумотларни йиққанинг икки сабаби бўлиши мумкин. Балким келажакда бировга қарши ишлатиб уларни рақиб, рўйхатидан йўқотиш ёки умуман ўзининг химояси учун. Қандай одамлар орасига ўралашиб қолганимни олдиндан билсайдим кошки. Одина ўзинг буларга ем бўлиб бўлибсан, мени нега ортингдан тординг. Жавоҳирдан қўрқишим керакми ёки аксинча ишонишми? Агар менга ёмонлик тилаганида, укасининг қўлидан қутқармас эди деб бир ёним тинчлантиришга урунса. Бошқа ёним сен билан иши тугамагани учундир дейди. Флешкадаги барча маълумотларни махсус илова орқали ўзимга нусхасини кўчириб, ҳеч ким билмайдиган электрон почтамга жўнатиб қўйдим нима бўлади, нима қўяди маълум эмас. Лекин ўзимни химояга олишим шарт эди. Эрталаб анча кундан бери қўлимга олмаганим махсус телефонни олиб кўришим керак деб режа қилдим. Флешкани ўрнига қўйиб худди умуман қўл тегмагандек қилиб жўнтагимга солган атир идишини ҳам жойига қўйдим. Ювиниш хонасидан чиқиб кетишдан аввал ортимга қайтиб атирнинг ҳиди кўриш учун қопқоғини ечиб ҳидладим. Таниш ва шунчалик бегона ҳид. Арча ва лимоннинг аралашмаси. Худди бу ҳид менга ишонч ва ваҳимани эслатгандек эди гўё. Атирни ўрнига қўйиб ётоқхонага келдим. Бунча кўрган нарсаларим ва маълумотлардан кейин ухлай оламанми йўқми? Миям ухлолмайсан десада, вужудим чарчоқ қўлларига тушишга аллақачон тайёр эди. Бошимни ёстиққа қўйганимда бурнимда қолиб кетган атирнинг ҳиди эдими бунча ўткир чиқаётган ёки ёстиғига ҳам ҳиди синган эканми? Оғримаган бошимга яна бош оғриғи олдим чунки айни дамда Жавоҳирнинг хотини ёдимга тушди. Унинг ўрнини эгаллаётганга ўхшадим. Ёлғизлик доимий бўлган ҳаётимга ҳаддан ташқари кўпчилик киргани мени қўрқитарди. Қўрқувни эса саноқ сонларни санаш билан енгиб ўрганган эдим. Бир...икки....уч.....тўр..т..
Тушдаги ҳодисалар бизнинг онгимиз махсули эканлигини эшитган эдим. Кеч ётган бўлсамда, бир тушнинг ичида қотилни қувалаган ҳам ўзим, уни ўлдириб яна қотил бўлган ҳам ўзим бўлдим. Кўзларимни очиш оғирлик қилган бўлсада, қулоғимга чалинган тиқиртили овозлардан мажбур уйғондим. Аввал бир неча сония қаерда эканлигимни англолмай қолдим. Бошимни кўтариб атрофга қараганимда, Жавоҳирнинг орқасини қилиб кийинаётганини кўрдим. Яшин тезлиги билан уст-бошимга қарадим ўрнимдан шошиб туриб, хонадан тезроқ чиқиш ҳаракатини қилганимда.
“Узр, уйғотиб юбордим,”-деган овозини эшитсамда орқамга қарамай
“Уйғонишим керак эди ўзи, “-дедим ва хонадан чиқдим. Эшикни ёпишга улгурмай қолдим. У эшикни орқа томонидан тортиб очди.
“Сенга малол келмаса менга нонушта тайёрлай оласанми?”-дея сўради. Бошим билан майли дедимда, олдин хонамга кириб қўл бетимни ювишим кераклигини режалаганим учун тўғри хонамга қараб юридим.
117-қисм
Дарди боласини ўқитиш, тўй қилиш, мошина- уй қилиш билан оввора. Пандемия деган бало чиқиб инсонлар интернетни кўп ишлатадиган бўлишгач, ҳамманинг ўз шахсий телевиденяси пайдо бўлиб, қанчалик хато ва камчиликларимиз бўлса, деярли ҳар куни ҳар хили чиқди ва чиқишда давом этаяпти. Авваллари ичида, балки кўпи билан ён атрофига айтадиган гапини энди видео ва расмлар остига коментария изоҳлар ёзиш билан тушунча савиямизни ҳам кўрса бўладиган бўлди. Яна бошқа иши ярим қолган хужжатлар ҳам бор. Жавоҳирнинг бунчалик аниқ ва лўнда қилиб бу маълумотларни йиққанинг икки сабаби бўлиши мумкин. Балким келажакда бировга қарши ишлатиб уларни рақиб, рўйхатидан йўқотиш ёки умуман ўзининг химояси учун. Қандай одамлар орасига ўралашиб қолганимни олдиндан билсайдим кошки. Одина ўзинг буларга ем бўлиб бўлибсан, мени нега ортингдан тординг. Жавоҳирдан қўрқишим керакми ёки аксинча ишонишми? Агар менга ёмонлик тилаганида, укасининг қўлидан қутқармас эди деб бир ёним тинчлантиришга урунса. Бошқа ёним сен билан иши тугамагани учундир дейди. Флешкадаги барча маълумотларни махсус илова орқали ўзимга нусхасини кўчириб, ҳеч ким билмайдиган электрон почтамга жўнатиб қўйдим нима бўлади, нима қўяди маълум эмас. Лекин ўзимни химояга олишим шарт эди. Эрталаб анча кундан бери қўлимга олмаганим махсус телефонни олиб кўришим керак деб режа қилдим. Флешкани ўрнига қўйиб худди умуман қўл тегмагандек қилиб жўнтагимга солган атир идишини ҳам жойига қўйдим. Ювиниш хонасидан чиқиб кетишдан аввал ортимга қайтиб атирнинг ҳиди кўриш учун қопқоғини ечиб ҳидладим. Таниш ва шунчалик бегона ҳид. Арча ва лимоннинг аралашмаси. Худди бу ҳид менга ишонч ва ваҳимани эслатгандек эди гўё. Атирни ўрнига қўйиб ётоқхонага келдим. Бунча кўрган нарсаларим ва маълумотлардан кейин ухлай оламанми йўқми? Миям ухлолмайсан десада, вужудим чарчоқ қўлларига тушишга аллақачон тайёр эди. Бошимни ёстиққа қўйганимда бурнимда қолиб кетган атирнинг ҳиди эдими бунча ўткир чиқаётган ёки ёстиғига ҳам ҳиди синган эканми? Оғримаган бошимга яна бош оғриғи олдим чунки айни дамда Жавоҳирнинг хотини ёдимга тушди. Унинг ўрнини эгаллаётганга ўхшадим. Ёлғизлик доимий бўлган ҳаётимга ҳаддан ташқари кўпчилик киргани мени қўрқитарди. Қўрқувни эса саноқ сонларни санаш билан енгиб ўрганган эдим. Бир...икки....уч.....тўр..т..
Тушдаги ҳодисалар бизнинг онгимиз махсули эканлигини эшитган эдим. Кеч ётган бўлсамда, бир тушнинг ичида қотилни қувалаган ҳам ўзим, уни ўлдириб яна қотил бўлган ҳам ўзим бўлдим. Кўзларимни очиш оғирлик қилган бўлсада, қулоғимга чалинган тиқиртили овозлардан мажбур уйғондим. Аввал бир неча сония қаерда эканлигимни англолмай қолдим. Бошимни кўтариб атрофга қараганимда, Жавоҳирнинг орқасини қилиб кийинаётганини кўрдим. Яшин тезлиги билан уст-бошимга қарадим ўрнимдан шошиб туриб, хонадан тезроқ чиқиш ҳаракатини қилганимда.
“Узр, уйғотиб юбордим,”-деган овозини эшитсамда орқамга қарамай
“Уйғонишим керак эди ўзи, “-дедим ва хонадан чиқдим. Эшикни ёпишга улгурмай қолдим. У эшикни орқа томонидан тортиб очди.
“Сенга малол келмаса менга нонушта тайёрлай оласанми?”-дея сўради. Бошим билан майли дедимда, олдин хонамга кириб қўл бетимни ювишим кераклигини режалаганим учун тўғри хонамга қараб юридим.