#яширин_сирлар
114-қисм
Бонус
Руҳий травмаларни оз бўлсада ўқиган бири сифатида, буни кўриб тушунишим керак эди.
“Менга бош оғриғига бирорта дори бер, илтимос “-деганида бироз ўзимга келиб нафас олишим жойига тушган эди. Унга бошимни силкаб, ётоғим ёнидаги кичик жавонга яқинлашиб бир кичик сумкачанинг ичидан керакли дорини топдим ва сув кераклиги учун унга ўтириб туришини айтиб, ўзим пастга ошхонага қараб югурдим. Бир шиша стаканда сув олиб чиқганимда Жавоҳир ётоқдан тушиб ювиниш хонасининг эшигига яқин жойда ерда чўкканини кўрдим.
“Нима бўлди?”-деганимда қўли билан тўхта ишоратини қилди. Бурнимга урган ҳиддан ерга истифро(қайт) қилганини пайқадим. Боши эгилган ҳолда.
“Кечирасан ювиниш хонасигача етиб олишга улгурмадим,“-деди. Спиртли ичимлик ичиб, меёрини ошириб юборган кўринади. Энди тушундим нега қўронғуда хонамга кириб ётоғимда ўтирганини. Маст ҳолатда бўлгани учун нима қилаётганинг фаҳмига ҳам бормаганга ўхшайди. Яқинлашма дейишига қарамай уни ўрнидан туришига кўмаклашдим. Бир амаллаб ювиниш хонасига олиб кирдим. Сувни очиб, расво қилган қўлини сувга тутдим. Мен унинг қўлларини ювишга уринар эканман.
“Мен ёмон эрман-ҳа? Биринчи кундан ичиб *....б ўтирибман,”-деганида ойнадан унинг юзига қарадим. Маст одамга нимани исботлайсан. Сен яхшисан деб алдаб ухлатиш керак вассалом.
“Ҳеч қиси йўқ. Ҳозир ухлаб дам олсангиз ўтиб кетади. Эрталабга эсламайсиз ҳам”
“Нц, мен эслайман. Қанчалик маст бўлмай, эслайман. Мендан жирканмайсанми?”
Онасининг айтган гаплари ёдимга тушсада индамадим.
“Жиркансанг кет, сен ҳам”-деди яна индолмадим. Нима дердим? Ақли ҳуши жойида йўқ одамга. Сенинг у задагон ҳоним хотининг, нотўғри қилган. Мен у қилганидек жирканмайман дермидим?
“Нимага бунча ичдингиз?”
“Ҳа, мана шундай сўра. Терга, керакли эканлигимни эслат”
“Яхшигина эслатардим-у,”-дея ярим оғиз гапирганимни эшитдими ёки эшитмаганга олдими билолмадим. Йиқиламан баҳонаси билан қўлини елкамга осиб, ўтказиб олди. Ювиниш хонасидан чиқар эканмиз, ердаги қусмиғини босмаслик учун эҳтиёт бўлиб, айланиб ўтдик. Дори сўрагани учун уни яна қайтиб ётоққа ўтқаздим. Дорини қўйган жойимдан олиб сувни ҳам олиб узатдим.
“Чайнаб ютайми ёки чайнамай?”
“Бу витамин эмас, аччиқ дори чайнамай ютинг”-деганимда айтганимни қилиб ичди.
“Сени хонангни расво қилдим. Кечирасан, сен бу ерда ётма хохласанг бугунчалик хоналаримизни алмаштирамиз,“-деганида бу фикр менга ҳам маъқул келган эди.
Бошим билан майли деб жавоб бериб, қайтиб ювиниш хонасига кирмоқчи бўлганимда
“Устимни ечишга кўмаклашиб юбор” деди. Бир муддат тўхтаб қолдим. Кейин бу ишни бир ёрдам сифатида қилишим кераклигини билиб, унга яқинлашдим. Устидаги кўйлагини бир аммалаб ечдик. Кейин ўзини ётоққа отар экан
“Бугун унинг туғилган куни эди. Табрикламаганим учун болаларимни кўрсатмаслигини киноя қилиб смс жўнатибди,”-деди мастлиги сабаб ярмини чайнаб, ярмини ютиб. Нима деб жавоб беришимни билолмадим. Виждоним яна бир бор қийналгани билан қолди холос. Ён-бош ётиб бир нарсаларни айтсада, ҳеч қайси гапини эшитмадим. Ювиниш хонасига кириб туалет қоғози ва бир ахлат пакетини олиб чиқдим. Гиламнинг устини тозлаб олиб, пастда уй тозоловчи мосламалар турган жойда гилам учун ҳам қанақадир суюқ совун кўрганим учун, уни олиб келдим ва сепиб қўйдим. Мен секин атрофни тозалар эканман, у эса уйқуга аллақачон кетиб бўлган эди. Менга бу кечагидан зўр бир фурсат, бошқа келмаслигини англадим.
Давоми бор
114-қисм
Бонус
Руҳий травмаларни оз бўлсада ўқиган бири сифатида, буни кўриб тушунишим керак эди.
“Менга бош оғриғига бирорта дори бер, илтимос “-деганида бироз ўзимга келиб нафас олишим жойига тушган эди. Унга бошимни силкаб, ётоғим ёнидаги кичик жавонга яқинлашиб бир кичик сумкачанинг ичидан керакли дорини топдим ва сув кераклиги учун унга ўтириб туришини айтиб, ўзим пастга ошхонага қараб югурдим. Бир шиша стаканда сув олиб чиқганимда Жавоҳир ётоқдан тушиб ювиниш хонасининг эшигига яқин жойда ерда чўкканини кўрдим.
“Нима бўлди?”-деганимда қўли билан тўхта ишоратини қилди. Бурнимга урган ҳиддан ерга истифро(қайт) қилганини пайқадим. Боши эгилган ҳолда.
“Кечирасан ювиниш хонасигача етиб олишга улгурмадим,“-деди. Спиртли ичимлик ичиб, меёрини ошириб юборган кўринади. Энди тушундим нега қўронғуда хонамга кириб ётоғимда ўтирганини. Маст ҳолатда бўлгани учун нима қилаётганинг фаҳмига ҳам бормаганга ўхшайди. Яқинлашма дейишига қарамай уни ўрнидан туришига кўмаклашдим. Бир амаллаб ювиниш хонасига олиб кирдим. Сувни очиб, расво қилган қўлини сувга тутдим. Мен унинг қўлларини ювишга уринар эканман.
“Мен ёмон эрман-ҳа? Биринчи кундан ичиб *....б ўтирибман,”-деганида ойнадан унинг юзига қарадим. Маст одамга нимани исботлайсан. Сен яхшисан деб алдаб ухлатиш керак вассалом.
“Ҳеч қиси йўқ. Ҳозир ухлаб дам олсангиз ўтиб кетади. Эрталабга эсламайсиз ҳам”
“Нц, мен эслайман. Қанчалик маст бўлмай, эслайман. Мендан жирканмайсанми?”
Онасининг айтган гаплари ёдимга тушсада индамадим.
“Жиркансанг кет, сен ҳам”-деди яна индолмадим. Нима дердим? Ақли ҳуши жойида йўқ одамга. Сенинг у задагон ҳоним хотининг, нотўғри қилган. Мен у қилганидек жирканмайман дермидим?
“Нимага бунча ичдингиз?”
“Ҳа, мана шундай сўра. Терга, керакли эканлигимни эслат”
“Яхшигина эслатардим-у,”-дея ярим оғиз гапирганимни эшитдими ёки эшитмаганга олдими билолмадим. Йиқиламан баҳонаси билан қўлини елкамга осиб, ўтказиб олди. Ювиниш хонасидан чиқар эканмиз, ердаги қусмиғини босмаслик учун эҳтиёт бўлиб, айланиб ўтдик. Дори сўрагани учун уни яна қайтиб ётоққа ўтқаздим. Дорини қўйган жойимдан олиб сувни ҳам олиб узатдим.
“Чайнаб ютайми ёки чайнамай?”
“Бу витамин эмас, аччиқ дори чайнамай ютинг”-деганимда айтганимни қилиб ичди.
“Сени хонангни расво қилдим. Кечирасан, сен бу ерда ётма хохласанг бугунчалик хоналаримизни алмаштирамиз,“-деганида бу фикр менга ҳам маъқул келган эди.
Бошим билан майли деб жавоб бериб, қайтиб ювиниш хонасига кирмоқчи бўлганимда
“Устимни ечишга кўмаклашиб юбор” деди. Бир муддат тўхтаб қолдим. Кейин бу ишни бир ёрдам сифатида қилишим кераклигини билиб, унга яқинлашдим. Устидаги кўйлагини бир аммалаб ечдик. Кейин ўзини ётоққа отар экан
“Бугун унинг туғилган куни эди. Табрикламаганим учун болаларимни кўрсатмаслигини киноя қилиб смс жўнатибди,”-деди мастлиги сабаб ярмини чайнаб, ярмини ютиб. Нима деб жавоб беришимни билолмадим. Виждоним яна бир бор қийналгани билан қолди холос. Ён-бош ётиб бир нарсаларни айтсада, ҳеч қайси гапини эшитмадим. Ювиниш хонасига кириб туалет қоғози ва бир ахлат пакетини олиб чиқдим. Гиламнинг устини тозлаб олиб, пастда уй тозоловчи мосламалар турган жойда гилам учун ҳам қанақадир суюқ совун кўрганим учун, уни олиб келдим ва сепиб қўйдим. Мен секин атрофни тозалар эканман, у эса уйқуга аллақачон кетиб бўлган эди. Менга бу кечагидан зўр бир фурсат, бошқа келмаслигини англадим.
Давоми бор