QALB DAVOSI

Улуғ ишга рўбарў бўляпман

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин

Жаъфар ибн Муҳаммад отасидан ривоят қилади: «Ҳасан ибн Али розияллоҳу анҳумо жон топширар ҳолатида қаттиқ йиғлади. Ҳусайн розияллоҳу анҳу: «Акажон, нега йиғлаяпсиз? Аждодларимизга – Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам, Али, Фотима ва Хадижа розияллоҳу анҳумга ҳам ўлим келди. Аллоҳ сизга Ўз Пайғамбари тилидан «Жаннат аҳли йигитларининг саййиди» эканингизни айтди. Аллоҳнинг Байтига ўз оёқларингиз билан ўн беш марта ҳаж қилиб бордингиз», деди. У бу сўзларни акасини тинчлантириш учун айтган эди. Аллоҳга қасамки, бу гаплардан сўнг Ҳасан розияллоҳу анҳу ҳўнграб йиғлаб юборди ва: «Укажон, мен улуғ ва даҳшатли ишга рўбарў бўляпман. Бундай ишга ҳеч қачон рўбарў бўлмаганман-ку», деди».

«Солиҳлар гулшани» китобидан

🩷Ва эслат. Албатта, эслатиш мўминларга манфаат берур. ( Зориёт сураси 55. )

🌐Telegram 🌐Instagram 🌐Tik Tok 🌐Youtube

Улкан ҳикмат

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин

Толҳа ибн Мусарриф айтади: «Ҳайсамадан: «Қайси нарса ҳосилсиз пайтида ҳам, ҳосилдорлик пайтида ҳам семираверади? Қайси нарса иккала ҳолатда ҳам озаявера-ди? Қайси нарса асалдан ҳам ширин ва тугаб қолмайди?» деб сўрашди.

«Ҳосилсиз пайтида ҳам, ҳосилдорлик пайтида ҳам семирадиган нарса мўмин кишидир. Аллоҳ ризқ берса, шукр қилади, мусибат келса, сабр қилади. Ҳосилсиз пайтида ҳам, ҳосилдорлик пайтида ҳам озаяверадиган нарса кофирдир. У берганига шукр қилмайди, мусибатга учраса, сабр қилмайди. Асалдан ҳам ширин ва тугамайдиган нарса – Аллоҳ таоло мўминлар орасига солиб қўйган дўстликдир», деди».

«Солиҳлар гулшани» китобидан

🩷Ва эслат. Албатта, эслатиш мўминларга манфаат берур. ( Зориёт сураси 55. )

🌐Telegram 🌐Instagram 🌐Tik Tok 🌐Youtube

Улкан омонат

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин

Иброҳим ибн Абу Абила айтади: «Бир куни халифа Ҳишом ибн Абдулмалик менга шундай деди: «Эй Иброҳим, биз сизни ёшлигингиздан таниймиз, катта бўлганингизда ҳам сизни синаб кўрдик, сийратингизу аҳволингиз бизга маъқул бўлди. Мен сизни ўзимга хос одам қилиб олиб, ишимга шерик қилишни ўйладим. Сизни Миср ерларининг хирожини йиғишга тайинладим, нима дейсиз?» Мен унга: «Эй мўминларнинг амири, мен ҳақимдаги фикрингиз учун Аллоҳнинг Ўзи сизга мукофот беради. Унинг Ўзи мукофот беришга кифоя қилади. Миср ерлари хирожини йиғишга келсак, бу нарса ҳақида менинг етарли билимим йўқ», деб вазифани қабул қилиб олишдан бош тортдим. Халифа ғазабланиб, юзи қизарди. Унинг кўзидан гапларим ёқмаганлиги шундоқ билиниб турарди. Кейин қўпол оҳангда: «Ё бизга итоат қилиб волий бўласан, ё мажбуран волий бўласан», деди. Мен унинг юзидаги ғазаб босилмагунча ва кўриниши ўзгармагунча индамай ўтирдим. Бир оз вақт ўтиб, ғазаби босилгач, гапиришга ижозат сўрадим. У рухсат бергач, шундай дедим: «Аллоҳ таоло Ўз Китобида шундай деган: «Биз бу омонатни (чин бандалик омонатини) осмонларга, ерга ва тоғларга таклиф этдик, аммо улар уни кўтаришдан бош тортдилар». Аллоҳга қасамки, эй мўминларнинг амири, улар бош тортганда Аллоҳ ғазабланмади, хоҳламаганларида уларни ёмон кўрмади. Шундай экан, бош тортганим учун менга ғазаб қилишга ҳақли эмассиз. Ўзим (бу таклифни қабул қилишни) хоҳламасам, мени мажбур қилманг». Халифа бу гапимни эшитиб, кулиб юборди, ҳатто тишлари кўриниб кетди. Кейин худди бояги гапларни айтмагандек, мулойимлик билан менга қаради-да: «Эй Иброҳим, зукколигингиз билан фиқҳни ишга солиб, қутулиб қолдингиз, тасанно! Биз сизнинг қарорингизни ҳурмат қиламиз!» деди.

«Солиҳлар гулшани» китобидан

🩷Ва эслат. Албатта, эслатиш мўминларга манфаат берур. ( Зориёт сураси 55. )

🌐Telegram 🌐Instagram 🌐Tik Tok 🌐Youtube

Ўлимни эсламасам, қалбим бузилади

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин

Молик ибн Миғвал айтади: «Рабиъ ибн Абу Рошид бир темирчининг ишхонасида эди. Бир киши унга: «Эй Абу Абдуллоҳ, масжидга кирганингда биродарларинг билан ўтирардинг. Нега улар билан ўтирмай қўйдинг?» деди. Рабиъ шундай деди: «Улар билан ўтириш ўлимни эслашимга халақит беряпти. Ўлимни бир лаҳза эсламай қўйсам, қалбим бузилади деб қўрқаман».

«Солиҳлар гулшани» китобидан

🩷Ва эслат. Албатта, эслатиш мўминларга манфаат берур. ( Зориёт сураси 55. )

🌐Telegram 🌐Instagram 🌐Tik Tok 🌐Youtube