Kuni kecha o‘quvchilarimdan biri dars yakunida “Maslahatingiz kerak” deb qoldi.
“O‘zim chetda o‘qimoqchiman, lekin ota-onam qarshi (qiz bola chunki). Bu yerda o‘qisam, turmushga berib yuborishadi”.
Nima deyishgayam o‘ylanib qoldim. Chunki kontekst hisobga olinsa, o‘quvchi qiz gapirgan gapning bo‘yi eniga to‘g‘ri kelmayapti - na IELTS holder, na hozir borib comp-based test topshirib 7.0 ball opke desa, opkelishga yaraydigan language proficiency bor - lekin “o‘zim kalman, ko‘nglim nozik” xilidan.
Yoshlar qayerdan bunaqa dal... kechirasizlar-u, qayerdan o‘shanaqalashib ketyapti? Nimaning yoki kimning ta’siri, nimaning oqibati? Mayli, suhbatning davomini eshiting:
“Koreyada o‘qimoqchiman. O‘rtog‘im bilan”.
- Karislar ko‘zi to‘rt bo‘lib kutmayotgandir, bilim bo‘lmaganiga yarasha “soqqa” bormi?
“O‘qishdan tashqari ishlaymiz...”
Yopt... Uyidan bir qadam mustaqil chiqib ko‘rmagan, hali O‘zbekistonda bir so‘m ishlab topish zahmatini ko‘rmagan 17 yashar qizning gapini ko‘ringlar-ey!
- Maqsad faqat chet elni ko‘rishmi?
“Ha”.
- Unda normalniyroq birorta er toping, o‘sha oborib-opkelib yuradi otpuskasida.
“Eee...”
- Karisiston ammangizning chorbog‘i emas, o‘qigisi kelgan odam astoydil bo‘lib, haligacha IELTS, portfolio, application degan narsalarni taxlab, hujjatini topshirishga tayyor bo‘lardi, BTSni eshitib, Junko‘*ni tug‘ilgan kunida ko‘zini siydigini oqizib yurmasdan, dedim. Indamay, mulzam bo‘lib qoldi. Alam qiladigani, bu qiz o‘rangan. Boshida muslimalarga xos ro‘moli bilan shunchalik yengil, havoyi fikrlayaptimi (bola-da baribir) - bilmadim, menda o‘rangan qizlar nisbatan vazmin, teran fikrlidek tuyulardi-da - qolganlardan nima kutish mumkin, xz.
Maqsadi g‘ira-shira bo‘lgani kamdek, unga erishish uchun amali ham yo‘q. Bir yarim yildan buyon bir yaxshi, bir o‘rtacha o‘qib amallab CEFRga ilashib oldi. Endi shuni “uspex” sanab, balki nimagadir arzirman deb o‘ylagan-da. Karislar bu yarim varaq qog‘ozni burchakdagi xujrada ishlatvoradi. Undan boshqasiga yaramaydi chunki.
Xullas, maqsad dalasiga amal urug‘ini ekmasangiz, natija unmaydi. Makkayam ololmaysiz.
“O‘zim chetda o‘qimoqchiman, lekin ota-onam qarshi (qiz bola chunki). Bu yerda o‘qisam, turmushga berib yuborishadi”.
Nima deyishgayam o‘ylanib qoldim. Chunki kontekst hisobga olinsa, o‘quvchi qiz gapirgan gapning bo‘yi eniga to‘g‘ri kelmayapti - na IELTS holder, na hozir borib comp-based test topshirib 7.0 ball opke desa, opkelishga yaraydigan language proficiency bor - lekin “o‘zim kalman, ko‘nglim nozik” xilidan.
Yoshlar qayerdan bunaqa dal... kechirasizlar-u, qayerdan o‘shanaqalashib ketyapti? Nimaning yoki kimning ta’siri, nimaning oqibati? Mayli, suhbatning davomini eshiting:
“Koreyada o‘qimoqchiman. O‘rtog‘im bilan”.
- Karislar ko‘zi to‘rt bo‘lib kutmayotgandir, bilim bo‘lmaganiga yarasha “soqqa” bormi?
“O‘qishdan tashqari ishlaymiz...”
Yopt... Uyidan bir qadam mustaqil chiqib ko‘rmagan, hali O‘zbekistonda bir so‘m ishlab topish zahmatini ko‘rmagan 17 yashar qizning gapini ko‘ringlar-ey!
- Maqsad faqat chet elni ko‘rishmi?
“Ha”.
- Unda normalniyroq birorta er toping, o‘sha oborib-opkelib yuradi otpuskasida.
“Eee...”
- Karisiston ammangizning chorbog‘i emas, o‘qigisi kelgan odam astoydil bo‘lib, haligacha IELTS, portfolio, application degan narsalarni taxlab, hujjatini topshirishga tayyor bo‘lardi, BTSni eshitib, Junko‘*ni tug‘ilgan kunida ko‘zini siydigini oqizib yurmasdan, dedim. Indamay, mulzam bo‘lib qoldi. Alam qiladigani, bu qiz o‘rangan. Boshida muslimalarga xos ro‘moli bilan shunchalik yengil, havoyi fikrlayaptimi (bola-da baribir) - bilmadim, menda o‘rangan qizlar nisbatan vazmin, teran fikrlidek tuyulardi-da - qolganlardan nima kutish mumkin, xz.
Maqsadi g‘ira-shira bo‘lgani kamdek, unga erishish uchun amali ham yo‘q. Bir yarim yildan buyon bir yaxshi, bir o‘rtacha o‘qib amallab CEFRga ilashib oldi. Endi shuni “uspex” sanab, balki nimagadir arzirman deb o‘ylagan-da. Karislar bu yarim varaq qog‘ozni burchakdagi xujrada ishlatvoradi. Undan boshqasiga yaramaydi chunki.
Xullas, maqsad dalasiga amal urug‘ini ekmasangiz, natija unmaydi. Makkayam ololmaysiz.