Men shunga loyiqmanmi?

Maktabda ishlashga hadeb norozilik bildirilavergach tinchimni ko'rib uyda o'tirib qoldim.

Farzand tarbiyasi, qaynona-qaynota hizmati. Shunda pulsizlik boshlandi. So'ray ham olmaganman hattoki.

Barchasidan charchab, chet davlatga ishlagani ketdik. U yerda ham bor oyligimni turmush o'rtog'imga berardim.

Lekin qachondir hayotimda bir mo'jiza sodir bo'lishiga ishonardim. Shu ishonchim sababli asta sekin bo'lsada yo'lim ochila boshladi.

Olloh g'oyibidan berib, Telegramda adminkalikka onlayn o'qidim. Kursdan keyin kanallarda adminkalik qildim va o'zim ham kanallar ochib daromad qilishni boshladim.

Smm menga juda yoqib qoldi. Uy ishlarim ham joyida, chet davlatga boshqa bormayman, bolajonlarim nima desa olib bera olaman.

Lekin hech qachon, hech kimdan, hech nima kutmaganman. Kurslarda bepul o'qisamikin deb o'yimgayam keltirmaganman.

Siz ham o'zingizni loyiqman degan kuningiz albatta imkonini topasiz. Kimdir o'qish jarayonida, kimdir sal kechroq bo'lsa ham daromadini topib ketyapti.

Aytingchi siz o'zingizni loyiqman deb o'ylaysizmi? Loyiqlikni o'zingiz his qilib, o'zingiz tan olasizmi? Demak shunga loyiqsiz. Loyiqmasman dedingizmi bu ham to'g'ri. Umr o'tib, suvlar oqib ketaveradi. Nega menda bunday bo'lyapti deyish bilan behuda yashaganingiz qoladi.

Qachondir harakat ham qilib ko'rmaganingiz uchun afsuslanishdan foyda bo'lmaydi.