жумадан чиқиб овқатланишга кирдим. қўл ювишга ўтганимда бир опа қўлларини юваётган экан. бошимдаги дўппига қараб: «жумага қаерга чиқдингиз», деб сўрадилар. мен: «шу ерга, чорсуга», дедим. опани бошларида рўмоли йўқ, яна менга қараб: «ҳозирги домлалар олдингидек эмас» деб, бир нималар гапириб кеттилар. мен ҳам: «хозирги аёллар ҳам олдингидек эмас», деб қўйдим. лекин бу гапларим ичимда айтилганича қолди.

нолишдан аввал ўз аҳволимизга бир боқайлик.