Meni bor savol qiynardi.
Xudoni istalgancha ideallashtiramiz. U abadiy. U barchasidan avval ham boʻlgan va keyin ham boʻladi deymiz. Savol esa, nega endi huddi hislatlarni koinotni oʻziga yokida borliqqa bermaymiz? Uning oʻzi har doim bor boʻlgan boʻlishi va boshqa hamma narsa undan kelib chiqqan boʻlishi mumkinu? Yoki boshqa misol. Nega tiriklik doim boʻlgan deyolmaymiz? Shunchaki boshqa shakllarda va doim oʻzgaruvchan holatda
Nega Xudoga nisbatan doim boʻlgan deymiz va ideallashtiramiz. Ammo huddi shuni biz boshqa 'narsa' deb ataydigan obyektlarga nisbatan qoʻllamaymiz?
Bir oʻylab koʻringizlarchi?
Keyinroq oʻzim batafsil yozaman. Ha bu oʻsha oʻzimni hech kimga koʻrsatmaydigan iqrornomamdan olingan)
Allohning raqibi boʻlishi mumkin emas. Yoshligimda shunday oʻylardim. Huddiki, qachondir koʻp Xudolar boʻlgan va ular jang qilishgan. Keyin bir Xudo yutib chiqqan. U esa bizni yaratgan deb.
Keyinroq aslida hammasi shunchaki bunday boʻlishi mumkin emasligini tushundim. Xudoning dushmani boʻlishi mumkinmas. Siz Xudo darajasidagi dushman boʻlolmaysiz. Butun koinotni, barcha borliq deb ataydiganlarni yaratgan Zotga dushman boʻlish uchun, uning darajasida boʻlish kerak. Uning darajasida boʻlish esa, uni inkor etishdir. Chunki Alloh yagona, uning bolasi yoʻq. U tugʻilmagan va tugʻmaydi. U makon va zamondan ayro holatda mavjuddir. Uning mavjudlik tushunchasini biz idrok etolmaymiz
Bittasi "sen ishongan Xudo hech narsaga arzimaydi. Men Xudoman" dedi
Men esa "Men sen Xudo deb koʻrsatib aytayotgan qanaqadur narsalarga ishonmayman. Agar sen shu holatinggda Xudo boʻlsang, nega men unday boʻlmasligim kerak?"
degandim. Keyin soʻkinib bloklab qoʻygan)
(c)
@xichtima