МEНИНГ ПОЧЧАМ ЗЎР ИНСОН

Йўқлаб турар ҳар бир тонг,
Ранжитмайди, чиқмас бонг,
Ишлар доим идрок-онг,
Менинг поччам зўр инсон.

Кунда сўрайди аҳвол,
Биз борсак ҳам, дейди: «Ол».
Ҳеч нарса қилмас увол,
Менинг поччам зўр инсон.

Опам, синглим хурсандур,
Хонадонда бордур нур,
Кўз тегмасин шу тақдир,
Менинг поччам зўр инсон.

Жигар дейди, йўқлар мард,
Тили ширин, шундай қанд,
Бермас бизга асло панд,
Менинг поччам зўр инсон.

Бағритошмас бу одам,
Қадами—қутлуғ қадам,
Сабрлидур ва бардам,
Менинг поччам зўр инсон.

Бир-бирга шундай мос,
Бундай почча жуда оз,
Кўнгил олар қишин-ёз,
Менинг поччам зўр инсон.

Аёлини қадрлар,
Мақтасам кам, азизлар,
Яқиним,—дейди, сизлар,
Менинг поччам зўр инсон

✍Солиҳабегим
(Дилафруз Шахирхоний)

Яна кўпроқ кўриш учун каналга
обуна бўлинг 👇🏻
https://t.me/+HJvay1IVFe0xNThi