Баъзан яширин соғинч тугилади бўғзинга. Оғриқ билан ютасан хотираларни. Юрагингдан бўғзинггача шундай бир оташ кўтариладики, юрагинг ёнади, руҳинг ёнади, дунёинг, гўёки осмонинг ёнади, бутун борлиғинг бу олов билан эриб кетади…

Кейин ўзингни ёлғиз, коинотнинг ўртасида ташландиқдек хис қиласан. Ҳеч ким сени топа олмайдиган энг узоқ жойларга қочиб кетмоқни истайсан.Хеч оғриқ бўлмаган диёрларга йўл олмоқ истайсан.

Шу пайт юрагингдаги аланга яна туташиб, оғритади. Ички оғриқларингдан қочиб қутула олмаслигингни тушунасан. Қаерга борсанг ҳам, изларингда изтиробларинг мужассам. Ичингни куйдирган, сен қочиб қутула олмаган оташ бор…