Солиқчи дўконга кирса, қафасда турган тўтиқуш:
– Келдингми, эшак? – дебди.
Солиқчининг жаҳли чиқиб, дўкон эгасига жарима солмоқчи бўлибди. Дўкондор илтимос қилиб, алдаб-авраб солиқчининг қўлига озроқ пора бериб қутулибди. Кейин тўтиқушини роса урибди.

Орадан уч-тўрт кун ўтиб солиқчи яна дўконга кирса, тўтиқуш:
– Яна келдингми, эшак? – дебди.
Яна ўша ҳолат такрорланибди. Охири эгаси тўтиқушни қайноқ сувга ботириб:
– Агар яна шундай десанг, каллангни узаман, – дебди.

Бир куни солиқчи кирса, тўтиқуш жим. У ёққа ўтибди, жим... Бу ёққа ўтибди жим... Кунора пул олишга ўрганган солиқчи тоқати тоқ бўлиб қафас ёнига бориб астагина:
– Мени танимадингми? Эшакман, – деса, тўтиқуш...👇