#taqriz
«СЎЗ ЛАТОФАТИ»
Миллатнинг миллатлигини таъминловчи энг биринчи омил бу унинг она тилисидир. Улуғ аллома Алихонтўра Соғуний ҳазратлари ҳам тилнинг аҳамиятига алоҳида тўхталиб, бундай деган эдилар:
«Агар биз тил адабиётимизни кенгайтириб, унинг қадр-қимматини ошириб, бошқа маданий тиллар даражасига етқизур эканмиз, мана бу чоғда миллатимиз, миллий ҳиссиётларимиз доимий равишда ўсиб сақлангусидир. Агар бундай бўлмай балки, аксинча, ўз она тили қадрига етмасдан унга аҳамият бермас эканлар, у чоғда кўп узоқламаёқ алвидо айтиб, ўз тилларидан абадий ажраган бўладилар. Шундоқ бўлиб, ўз она тилидан ажрамоқлик, миллий ҳиссиётларини йўқотиш натижасидир. Бу иш эса инсоният олами олдида улуғ хиёнат, кечирилмас жиноят ҳисобланади».
Қалбида озгина бўлса ҳам миллатига, ўз она тилига муҳаббати бор киши беназир ижодкор Эркин Воҳидовнинг «Сўз латофати» номли китобини ўқиб чиқиши керак экан. Шунчаки керак эмас, шарт, десак ҳам муболаға бўлмайди.
«Маҳорат мактаби» доирасида ташкил этилган машғулотларда устозларимиздан Баҳодир Карим ҳам, Зуҳриддин Исомиддинов ҳам бу китобни тавсия этишганига қарамай, ҳеч ҳафсала қилмаган эдим. Қолаверса, Озод Шарафиддиновнинг «Адабий этюдлари»дан кейин бу йўналишдаги китобларни ўқишга иккаланиб ҳам тургандим. Лекин «Сўз латофати» ўқишни бошлаганимда чексиз уммон бағрида сузаётган балиқ мисоли сўз оламида маза қилиб «суздим». Айниқса, Навоий ғазалларининг таҳлилига оид мақолалар сўз султони – ҳазрат Навоийни қайтадан кашф қилиш имконини берди.
Шунингдек, адиб муомаладаги сўз, матал, ибораларнинг келиб чиқиши, уларнинг бошқа тилдаги қиёсий таҳлилини жуда маҳорат билан очиб беради. Тўғри, бу фикр-мулоҳазаларнинг аксарияти нисбий характерга эга. Ҳатто Эркин Воҳидов бир жойда бунга алоҳида урғу бериб, «Бу гаплар тилшунос олимнинг ҳукми эмас, бир қаламкашнинг ўйлари холос», деб ўтади.
Китоб аудиторияси чекланмаган. Илмий атамалар, маълум бир соҳа оид тушунчалардан йироқ, ҳар қандай ўқувчи ўқиса, енгил ҳазм қиладиган тилда ёзилган. Мен бу китобнинг 2014 йилдаги нашрини ўқиб чиқдим. 2018 йилдаги нашрида яна муаллифнинг она тилимиз борасида турли йилларда ёзилган рисолалари, матбуотдаги чиқишлари ҳам қўшилиб, салмоғи ошган экан.
✍🏽@qoraa_qalam
«СЎЗ ЛАТОФАТИ»
Миллатнинг миллатлигини таъминловчи энг биринчи омил бу унинг она тилисидир. Улуғ аллома Алихонтўра Соғуний ҳазратлари ҳам тилнинг аҳамиятига алоҳида тўхталиб, бундай деган эдилар:
«Агар биз тил адабиётимизни кенгайтириб, унинг қадр-қимматини ошириб, бошқа маданий тиллар даражасига етқизур эканмиз, мана бу чоғда миллатимиз, миллий ҳиссиётларимиз доимий равишда ўсиб сақлангусидир. Агар бундай бўлмай балки, аксинча, ўз она тили қадрига етмасдан унга аҳамият бермас эканлар, у чоғда кўп узоқламаёқ алвидо айтиб, ўз тилларидан абадий ажраган бўладилар. Шундоқ бўлиб, ўз она тилидан ажрамоқлик, миллий ҳиссиётларини йўқотиш натижасидир. Бу иш эса инсоният олами олдида улуғ хиёнат, кечирилмас жиноят ҳисобланади».
Қалбида озгина бўлса ҳам миллатига, ўз она тилига муҳаббати бор киши беназир ижодкор Эркин Воҳидовнинг «Сўз латофати» номли китобини ўқиб чиқиши керак экан. Шунчаки керак эмас, шарт, десак ҳам муболаға бўлмайди.
«Маҳорат мактаби» доирасида ташкил этилган машғулотларда устозларимиздан Баҳодир Карим ҳам, Зуҳриддин Исомиддинов ҳам бу китобни тавсия этишганига қарамай, ҳеч ҳафсала қилмаган эдим. Қолаверса, Озод Шарафиддиновнинг «Адабий этюдлари»дан кейин бу йўналишдаги китобларни ўқишга иккаланиб ҳам тургандим. Лекин «Сўз латофати» ўқишни бошлаганимда чексиз уммон бағрида сузаётган балиқ мисоли сўз оламида маза қилиб «суздим». Айниқса, Навоий ғазалларининг таҳлилига оид мақолалар сўз султони – ҳазрат Навоийни қайтадан кашф қилиш имконини берди.
Шунингдек, адиб муомаладаги сўз, матал, ибораларнинг келиб чиқиши, уларнинг бошқа тилдаги қиёсий таҳлилини жуда маҳорат билан очиб беради. Тўғри, бу фикр-мулоҳазаларнинг аксарияти нисбий характерга эга. Ҳатто Эркин Воҳидов бир жойда бунга алоҳида урғу бериб, «Бу гаплар тилшунос олимнинг ҳукми эмас, бир қаламкашнинг ўйлари холос», деб ўтади.
Китоб аудиторияси чекланмаган. Илмий атамалар, маълум бир соҳа оид тушунчалардан йироқ, ҳар қандай ўқувчи ўқиса, енгил ҳазм қиладиган тилда ёзилган. Мен бу китобнинг 2014 йилдаги нашрини ўқиб чиқдим. 2018 йилдаги нашрида яна муаллифнинг она тилимиз борасида турли йилларда ёзилган рисолалари, матбуотдаги чиқишлари ҳам қўшилиб, салмоғи ошган экан.
✍🏽@qoraa_qalam