Сиз йўқ

     Мафтунага

Сиз йўқ кечаларда Ой ҳам бешафқат,
Тун ёпар кўзимни – қоп-қора армон.
Тонглардан умидим ўзингиз фақат,
Тонглардан кутганим ўзингиз ҳамон.

Сиз йўқ умидларни чиппакка отдим,
Орзулар рўйҳатдан бирма-бир ўчди.
Сиз йўқ бахтни ҳам дарров йўқотдим
Шодлигим бир зумда қайғуга кўчди.

Сиз йўқ китобларни ўқимайман, бас
Сиз йўқ шеърларимнинг ҳаммаси армон.
Сиз йўқ келиб-кетар ҳар битта нафас –
Ёлғон,
Ёлғон
Ёлғон...

Қайта ҳеч кўрмадим кулишларингиз,
Отилди умримга охирги бор ўқ.
Қаерда йўқолди келишларингиз
Минг йўлни изладим – сиз йўқсиз, сиз йўқ.

Энди маҳшарларга қолган дийдорни
Сиз йўқ вужудимда маҳкам қучаман.
Сиз эса севасиз ўзга бир ёрни
Мен бўлса осмонга узоқ учаман.

Парвозда сиз йўқ!....