Misrdagi xazina
Bag‘dodlik bir odamga otasidan katta meros qoldi. Ammo u qisqa vaqtda boyligini yelga sovurdi; yo‘qsilga aylandi. Zero, u boylikni zahmat-mashaqqatsiz qo‘lga kiritgan edi. Tang ahvolda qolgach, qo‘l ochib, Alloh taologa yolvora boshladi. Bir necha kun duo-iltijo qildi. Nihoyat, bir oqshom tushida:
«Misrga borishing kerak, u yerda katta bir xazinaga ega bo‘lasan», deyildi. Odam uyg‘ongach, vaqtni o‘tkazmay, Misr yo‘liga tushdi. Uzoq safar uni qiynab qo‘ydi. Och, tashna, charchagan edi.
Bir necha kun Misr ko‘chalarida tentirab yurdi. Na bir burda non topdi, na xazinaning izini. Nihoyat, tilanchilik qilishga majbur bo‘ldi. Uyalganidan kechasi tilanardi. O‘sha kunlari Qohirada o‘g‘rilar ko‘payib qolishgan edi. Mirshab uni tutib oldi, o‘g‘ri deb o‘ylab, rosa kaltakladi. Shunda uquvsiz tilanchi, bechora yo‘qsil:
— Iltimos, urma. Men o‘g‘ri emasman. Senga haqiqatni aytaman! — deb faryod soldi.
— Qani ayt-chi, yarim kechada nimani qidiryapsan? — dedi mirshab. Balki begonadirsan. Ammo yolg‘on gapirako‘rma, menga to‘g‘risini ayt!
Odam qasam ichib, boshidan o‘tgan voqealarni ayta boshladi:
— Men na o‘g‘ri, na cho‘ntakkesarman, bir g‘arib bag‘dodlikman, deya ko‘rgan tushini va xazina qidirayotganini aytdi.
Mirshab uning gaplariga ishondi va:
— Hoy, sen qanday aqlsiz odamsan, bir tushga ishonib, xayolga berilib, shu yerlarga keldingmi? Men necha yildir, Bag‘dodda falon mahallaning falon ko‘chasidagi uyning falon joyida bir xazina yashiringanini tushimda ko‘raman. Shunga ishonib bo‘larkanmi? Qani, tezroq bu yerdan tuyog‘ingni shiqillat-chi. Yo‘qsa, qo‘limdan qutulolmaysan, — deb baqirdi.
Bu gaplarni eshitgan odamning sevinchi ichiga sig‘masdi. Chunki mirshab aytgan joy Bag‘doddagi uning uyi edi. Shosha-pisha Bag‘dodga yo‘l oldi
✍Jaloliddin Rumiy («Masnaviyi ma’naviy», VI jild, 4206-bayt).
Xulosa o'rnida aytishimiz mumkinki, haqiqiy xazina bu o'zimiz tug'ilgan vatan, jonajon xonadonimizdir🙂
Bag‘dodlik bir odamga otasidan katta meros qoldi. Ammo u qisqa vaqtda boyligini yelga sovurdi; yo‘qsilga aylandi. Zero, u boylikni zahmat-mashaqqatsiz qo‘lga kiritgan edi. Tang ahvolda qolgach, qo‘l ochib, Alloh taologa yolvora boshladi. Bir necha kun duo-iltijo qildi. Nihoyat, bir oqshom tushida:
«Misrga borishing kerak, u yerda katta bir xazinaga ega bo‘lasan», deyildi. Odam uyg‘ongach, vaqtni o‘tkazmay, Misr yo‘liga tushdi. Uzoq safar uni qiynab qo‘ydi. Och, tashna, charchagan edi.
Bir necha kun Misr ko‘chalarida tentirab yurdi. Na bir burda non topdi, na xazinaning izini. Nihoyat, tilanchilik qilishga majbur bo‘ldi. Uyalganidan kechasi tilanardi. O‘sha kunlari Qohirada o‘g‘rilar ko‘payib qolishgan edi. Mirshab uni tutib oldi, o‘g‘ri deb o‘ylab, rosa kaltakladi. Shunda uquvsiz tilanchi, bechora yo‘qsil:
— Iltimos, urma. Men o‘g‘ri emasman. Senga haqiqatni aytaman! — deb faryod soldi.
— Qani ayt-chi, yarim kechada nimani qidiryapsan? — dedi mirshab. Balki begonadirsan. Ammo yolg‘on gapirako‘rma, menga to‘g‘risini ayt!
Odam qasam ichib, boshidan o‘tgan voqealarni ayta boshladi:
— Men na o‘g‘ri, na cho‘ntakkesarman, bir g‘arib bag‘dodlikman, deya ko‘rgan tushini va xazina qidirayotganini aytdi.
Mirshab uning gaplariga ishondi va:
— Hoy, sen qanday aqlsiz odamsan, bir tushga ishonib, xayolga berilib, shu yerlarga keldingmi? Men necha yildir, Bag‘dodda falon mahallaning falon ko‘chasidagi uyning falon joyida bir xazina yashiringanini tushimda ko‘raman. Shunga ishonib bo‘larkanmi? Qani, tezroq bu yerdan tuyog‘ingni shiqillat-chi. Yo‘qsa, qo‘limdan qutulolmaysan, — deb baqirdi.
Bu gaplarni eshitgan odamning sevinchi ichiga sig‘masdi. Chunki mirshab aytgan joy Bag‘doddagi uning uyi edi. Shosha-pisha Bag‘dodga yo‘l oldi
✍Jaloliddin Rumiy («Masnaviyi ma’naviy», VI jild, 4206-bayt).
Xulosa o'rnida aytishimiz mumkinki, haqiqiy xazina bu o'zimiz tug'ilgan vatan, jonajon xonadonimizdir🙂