Ayrim insonlar shunday: gaplari ichida qoladi, xafa bo‘lsa ichiga yutadi. Ichidan siqiladi, ichida yig‘laydi. Ranjitmay deya, ichida saqlaydi. Ammo ishonsa, ich-ichidan ishonadi, ich-ichidan duo qiladi, ich-ichidan sevadi, sevinadi. Ular shunchaki ichidan chiqa olmaydi. Shunchaki ich-ichidagilari bilan yashaydi...
Xonqizi
Xonqizi