Vaqtni boshqarish hammasiga ulgurish degani emas
Kunni rejalashtirish yoki vaqtni boshqarish haqida gap ketganda ko'pincha qanday qilib 4-5 xil faoliyatni bittada olib ketishga urg'u beriladi. Huddi bu haqida gapirayotgan odam har kuni reja qilgan hamma narsasini 120% qilib bajarib tashlaydigandek ko'rinishi mumkin. Aslida har doim unday emas.
Vaqtni boshqarish orqali yuqori samaradorlikka erishgan odamlar ham aslida kuniga reja qilgan ishlarining o'rtacha 70-80% atrofida bajara oladi. Lekin ularda boshqalardan ko'ra 2 ta asosiy farq bor:
1. Ulardagi 100% rejalar boshqalardagi 150-180% ga to'g'ri kelishi mumkin
2. Ular nimani "qurbon" qilishni yaxshi bilishadi
Birinchi holat menimcha ko'pchilikka tushunarli. Bu postda aynan ikkinchi holatni batafsilroq muhokama qilmoqchiman.
O'zingizdan misol
Tasavvur qiling siz kun davomida quyidagi ishlarni qilishingiz kerak:
— O'qishga borish
— Ovqatlanish va boshqa zaruriy ishlar
— Vazifalarni qilish
— Ingliz tili o'rganish (mustaqil)
— Sport bilan shug'ullanish
— Uxlash, transport va h.k
Tushdan keyin endi vazifa qilgani yoki ingliz tili o'qishga o'tirganingizda do'stingiz qaysidir tadbir yoki konsertga chaqirib qoldi va shu bilan 2-3 soat rejadan chiqib ketdingiz. Qaytganingizdan keyin esa har kunlik odatni buzib qo'ymaslik uchun "zal"ga qarab yo'l oldingiz (yoki badiiy kitob o'qish). Qarabsizki, kech kirib kun o'tdi.
Ertasi kuni o'sha vaqtda oilaviy yumush chiqib qoldi va yana vazifalar chala qoldi, ingliz tili esa ochilmadi ham. Qaytib kelib yana "zal"ga ketdingiz. Uchinchi kuni esa do'stingiz Instagramdan tashlagan video sabab bo'lib 4 soat qanday qilib ijtimoiy tarmoqlarda o'tib ketganini sezmay qoldingiz...
Oradan 3 oy o'tib sessiya zo'rg'a 4 ga yopildi va ingliz tili yana zamonlarda qolib ketdi.
Menimcha, bu misol ko'pchilikka juda yaxshi tanish. Shu holatda ham vazifalarini 70% atrofida bajarsa ham odamlar o'zlarini "hech narsa"ga ulgurmayotgandek his qilishlari tabiiy. Albatta, bunda 7 soat o'rniga 5 soat uxlashni boshlab yakunda sog'likni yo'qotish yoki battar samarasiz bo'lib qolishni tanlash ham mumkin. Yoki quyidagi sal yaxshiroq yechimni.
Yechim
Yuqorida aytganimdek kun davomida kutilmagan narsalar hammada uchrab turadi. Agar ularni kamaytirish imkoni bo'lmasa, u holatda rejaga qaytganingizdan keyin uni vaqt bo'yicha emas prioritet bo'yicha, ya'ni kelgan joyidan davom ettirishni o'rganishingiz kerak.
Yuqoridagi holatda qurbon bo'lishi kerak narsalar — bu vazifalarni bajarish yoki ingliz tili emas, "zal"ga chiqish, kitob o'qish, do'stlar bilan suhbatlashish yoki blog post yozish kabi ishlar bo'lishi kerak. Muhim ishlar bilan esa vaqt va kayfiyatingizdan qat'iy nazar shug'ullanishga o'zingizni majburlay olishingiz samaradorlik asosiy kalitlaridan hisoblanadi.
Vaqt yetmaganda siz odatda nimani qurbon qilasiz?
#time_management #personal_development
@Musayev_blogi
Kunni rejalashtirish yoki vaqtni boshqarish haqida gap ketganda ko'pincha qanday qilib 4-5 xil faoliyatni bittada olib ketishga urg'u beriladi. Huddi bu haqida gapirayotgan odam har kuni reja qilgan hamma narsasini 120% qilib bajarib tashlaydigandek ko'rinishi mumkin. Aslida har doim unday emas.
Vaqtni boshqarish orqali yuqori samaradorlikka erishgan odamlar ham aslida kuniga reja qilgan ishlarining o'rtacha 70-80% atrofida bajara oladi. Lekin ularda boshqalardan ko'ra 2 ta asosiy farq bor:
1. Ulardagi 100% rejalar boshqalardagi 150-180% ga to'g'ri kelishi mumkin
2. Ular nimani "qurbon" qilishni yaxshi bilishadi
Birinchi holat menimcha ko'pchilikka tushunarli. Bu postda aynan ikkinchi holatni batafsilroq muhokama qilmoqchiman.
O'zingizdan misol
Tasavvur qiling siz kun davomida quyidagi ishlarni qilishingiz kerak:
— O'qishga borish
— Ovqatlanish va boshqa zaruriy ishlar
— Vazifalarni qilish
— Ingliz tili o'rganish (mustaqil)
— Sport bilan shug'ullanish
— Uxlash, transport va h.k
Tushdan keyin endi vazifa qilgani yoki ingliz tili o'qishga o'tirganingizda do'stingiz qaysidir tadbir yoki konsertga chaqirib qoldi va shu bilan 2-3 soat rejadan chiqib ketdingiz. Qaytganingizdan keyin esa har kunlik odatni buzib qo'ymaslik uchun "zal"ga qarab yo'l oldingiz (yoki badiiy kitob o'qish). Qarabsizki, kech kirib kun o'tdi.
Ertasi kuni o'sha vaqtda oilaviy yumush chiqib qoldi va yana vazifalar chala qoldi, ingliz tili esa ochilmadi ham. Qaytib kelib yana "zal"ga ketdingiz. Uchinchi kuni esa do'stingiz Instagramdan tashlagan video sabab bo'lib 4 soat qanday qilib ijtimoiy tarmoqlarda o'tib ketganini sezmay qoldingiz...
Oradan 3 oy o'tib sessiya zo'rg'a 4 ga yopildi va ingliz tili yana zamonlarda qolib ketdi.
Menimcha, bu misol ko'pchilikka juda yaxshi tanish. Shu holatda ham vazifalarini 70% atrofida bajarsa ham odamlar o'zlarini "hech narsa"ga ulgurmayotgandek his qilishlari tabiiy. Albatta, bunda 7 soat o'rniga 5 soat uxlashni boshlab yakunda sog'likni yo'qotish yoki battar samarasiz bo'lib qolishni tanlash ham mumkin. Yoki quyidagi sal yaxshiroq yechimni.
Yechim
Yuqorida aytganimdek kun davomida kutilmagan narsalar hammada uchrab turadi. Agar ularni kamaytirish imkoni bo'lmasa, u holatda rejaga qaytganingizdan keyin uni vaqt bo'yicha emas prioritet bo'yicha, ya'ni kelgan joyidan davom ettirishni o'rganishingiz kerak.
Yuqoridagi holatda qurbon bo'lishi kerak narsalar — bu vazifalarni bajarish yoki ingliz tili emas, "zal"ga chiqish, kitob o'qish, do'stlar bilan suhbatlashish yoki blog post yozish kabi ishlar bo'lishi kerak. Muhim ishlar bilan esa vaqt va kayfiyatingizdan qat'iy nazar shug'ullanishga o'zingizni majburlay olishingiz samaradorlik asosiy kalitlaridan hisoblanadi.
Vaqtni boshqarish hammasiga ulgurish emas, nimalarga ulgurmaslikni boshqara olish
Vaqt yetmaganda siz odatda nimani qurbon qilasiz?
#time_management #personal_development
@Musayev_blogi