ҲАЛОЛ ЛУҚМА.
Имом Абу Муҳаммад Жувайний ўз қўли билан ҳалол меҳнат қилиб тирикчилик қилар, ҳалолдан ейишга ҳаракат қилар эди. У ўзи топган ҳалол пул билан уйланди. Фарзанди туғилгач унга ҳам шубҳали нарса едирмасликка, унинг ошқозонига фақатгина ҳалол овқат киришига ҳаракат қилди. Шу сабаб у зотнинг ўғли ўз даврининг етук уламоси бўлиб етишди. У биз таниган "Имомул Ҳарамайн" ибнул Жувайнийдир.
Имомул Ҳарамайн бир куни илмий мунозарада бир нарса тўғрисида тараддудланиб қолдилар. У ердагилар:
- Эй имом! Бунақа ҳолатни сиздан ҳеч кузатмаган эдик. Сизга нима бўлди?-деб сўрашди.
Имом:
- Менимча бу ўша сутнинг оқибати,-дедилар.
Кишилар:
- Қайси сут?-дея сўрашди.
Имом дедилар:
- Гўдаклик пайтимда онам отамга овқат ҳозирлаётган эканлар. Мен йиғлабман. Ўша пайт бизникига қўшнимизнинг эмизадиган (ёш боласи бор бўлган) жорияси келган экан. У мени бир икки сўрим эмизибди. Отам кириб қолиб койиб дебдилар:
-Бу жория бизнинг мулкимиз эмас. У ўзича соҳиблари изн бермасдан сутини тасарруф қила олмайди.
Отам шундай деб мени оёғимдан кўтариб сутни чиқаришга ҳаракат қилган эканлар. Бу тараддудланиш ана ўша сутдан қолганининг таъсири.



https://t.me/min_qiroatiy